Ukazała się (a może dokładniej - ja aktualnie zdobyłem) nowa książka która może kogoś zainteresować:

Motyw zmiany postaci czy wcielenia się w coś lub kogoś to chyba standard furry (ach ten irc a i inni też raczej by popróbowali
W końcu zyje się przecież raz, przynajmiej wg niektórych. Zostać choćby dla ciekawości jakimś drapieżnikiem uzbrojonym w ludzkie IQ i to siedząc wygodnie w fotelu na orbicie całkiem przyjemnie. A jak można się sprawdzić w zerotechnice i pionierskich działanaich) Normalna to zmiana, przy pomocy genetyki tworzy się postać a steruje nią technnicznym sprzęgiem. nie jakies dziwne magie i kategorie przynależności Środowisko też niezłe, Jowisz, widoki, samotność, niezależność, zgrana i związana grupa. Szypta naiwnego mechanicyzmu - aparatura na lampach (tu serii K), żadnych nanowszczepów, zbyt dużo mogących komputerów, mikroprocesorów czy innych pomysłów od których skóra naprawdę cierpnie. Kiepska łaczność z Ziemią i trudny transport gwarantuje dużą samodzielność i iezależność grupy.
" Nazywam się Joe" Poula Andersona powinno zadowolić każdego.
Podobny wątek (tylko o wiele bardziej sielankowy i romantyczny) napotkamy też w Mieście Simaka ale to naturalnie zupełnie inna historia.

"Degeneracja" Edmonda Hamiltona to z kolei podróż przez ewolucje. Czy jest ona zyskiem, czy stratą. Kto był na początku, prymitywne jedniokomórkowce czy też coś innego może. I kto będzie zwyciężcą. Co prawda bohaterzy futrzaści bezpośrednio nie sa ale poczytać nie zaszkodzi.

James Patrick Kelly "Szczur". Nawet fajne tylko troche nie załapałem całości, w koncu szczur to nie człowiek. Różnica wielkości (wyraźnie podkreślona w końcówce czy scenach walki) jest i inne też a tu taki ot tak wchodzi np. do taksówki. Widocznie to już tak cybernetyczny świat że głównie finanse się liczą nie ważne od kogo otrzymane, inteligentne zwierzaki sa na porządku dziennym a całość mocno zautomatyzowana. W każdym razie inteligentne szczury sa, jakąś tam odmianą internetu bawią się aż miło, w dystrybucje narkotyków tudzież, nawet smakosze z nich i snobi. Scena uczczenia szczęśliwego powrotu zapleśnaiłym czubkiem półbuta i 43 stroną książki "Źdźbła trawy" jest przpiękna i jedyna w swym rodzaju i choćby dla niej warto to przeczytać.

"Niedźwiedzie odkrywają ogień" Terry Biossona Spokojne, urocze opowiadanie o misiach jak w tytule.

Harry Turtledowe "Droga niewybrana" jest zdecydowanie moim faworytem w tym zbiorze. I kosmiczne małe miśki (o słusznym IQ rzecz jasna) są i statki kosmiczne jak się patrzy, i antygrawitacja i hipernapęd. Klasyczne białe bronie, muszkiety, prochownice również. Co prawda łupnia misiaki dostają popisowo, no to ostatnie to sie może komuś nie spodobać, trudno się mówi. Sam pomysł opowiadanka jest nośny i atrakcyjny, tez uważam że mogą istnieć całe połacie badań podstawowych pominięte przez kosmiczne rasy w wyniku określonych uwarunkowań ewolucyjnych.

Na deser zosatwiłem sobie "Piaseczniki" George R.R. Martina. Niezły ten horror również powinien zainteresować co niektórych. Obce światy, dziwne zwierzęta toczące wojny i zdegenerowany człowiek który się tym zabawia to jak się łątwo domyślić niezdrowa i łatwo wybuchowa miesznaka. Która doprowadzi do przekroczenia swoistego prógu spaczonego samorozwoju dodatkowo zaakcentowanego poprzez nietypową fizyczną ewolucję obcych. Na wielu ludzi i chyba nie tylko (nawet pomijając dość pokaźną ilość zgonów na samej posesji) ludzi zgubę.

Sam zbiór jest o wiele obszerniejszy ale zarówno na profil forum jak i na osobiste preferencje najbardziej podobało mi się to co wyżej. Zabrakło masy rzeczy, ciekawe też co będzie za parę lat z "Chłopcem i jego psem" H. Ellisona (czyste furry) które to zdecydowanie powinno zastąpić przedstawionego w zbiorze "Ukorz się Arlekinie - powiedział Tiktak". Ellison wyparł się zupelnie autorstwa "Chłopca" z niejasnych dla mnie przyczyn. Ciekawe czy "dryfując pomiędzy wysepkami ... " (wilkołaki w technocyberpunkowym sosie, jak dla mnie nudne chociaz w latach 70 ubiegłego wieku kiedy to pisał temat mógł być nośny ze względu na technokratyczne wstawki połączone z mikrokosmosem) też spotka kiedyś ten sam los. Wilkołaków też w zbiorze nie umieszczono, no tu akurat postępując słusznie.

Zabrakło bardzo brutalnych w wymowie "Dinozaurów"W. J. Wiliamsa w których to poskładani z elektroniki, biologii i jakiś dziwnych komputerow wielometrowi, zdegenerowani zarówno fizycznie jak i psychicznie "ludzie" toczą przy pomocy sztucznie stworzonych wojowników brutalne, bezsensowne wojny o nic niszcząc całkowicie wiele inteligentnych ras. Pecha miała mi. wysoce inteligentna odmiana wilków a tragizmu dodały zasady etyczne tej rasy - pozwolili odlecieć uszkodzonemu statkowi bojowemu co przypieczętowało ich los.

Zabrakło "Więzów krwi" Octavii Bulter. I wielu wielu innych. No trudno, wkońcu to subiektywny wybór Carda. Tak jak i moj omawiający tylko niektore spośrod 27 opowiadań.

"Arcydzieła - najlepsze opowiadania science fiction stulecia".
Pod redakcją Orsona Scotta Carda.
wyd Prószyński i Spółka, ISBN 83-7469-176-X

Jeszcze nie minęły, powiem więcej: nawet się nie zaczęły. =P Dopiero za tydzień...! @_@;