Mało realistyczne. Trzeba by uprawiać coś na żywność, trzeba by od czasu do czasu korzystać z "cywilizacji" dla lekarstw itp (w zamian za...?), a poza tym odizolowanie się tak całkiem mogłoby być raczej trudne.

Po prawdzie, zastanawiałem się swego czasu nad taką koncepcją.

W kolejności od najłatwiejszego do najtrudniejszego cztery bazowe problemy:

1. Zrobienie większości pracy własnymi rękami - nie ma co ukrywać, roboty fizycznej mnóstwo. Zbudowanie domów, praca w polach, ścinanie drzew... to nie jest wcale łatwe. Do tego sensowny podział prac, żeby nikt się nie lenił ale i nikogo nie przeciążać. I metoda sensownego rozwiązywania konfliktów bez zamordyzmu... Nie dla każdego to przedsięwzięcie - i nie każdego byśmy w nim chcieli...

2. Potrzebny byłby doskonały plan - miesiące ciężkiej i uważnej pracy sporej grupy nad zaplanowaniem wszystkich szczegółów. Hurrapatriotyczne "robimy" jest skazane na porażkę. Mnóstwo pracy ale wykonalne.

3. Potrzebny byłby dość przerażająco duży kapitał początkowy - choćby na zakup rzeczonego lasu, bo jak nie to ci autostradę przez wioskę przeprowadzą i protestuj ile chcesz. I raczej nie w Polsce czy w Europie. Afryka, Ameryka Południowa, od biedy Kanada, Finlandia, Rosja. Może Kazachstan i okolice.

4. Potrzebny byłby dobry, aktywny, mądry przywódca. Ja takiego nie znam i podejrzewam że ten punkt byłby trudniejszy w realizacji niż wszystkie poprzednie.

Jeśli będziemy mieć (4) i (3), to (2) da się zrobić, a potem (1) to już w zasadzie formalność. Ale bez kapitału rzędu kilku milionów dolarów i osoby zdolnej nas poprowadzić tak, aby wszyscy byli zadowoleni (co uważam za dużo trudniejsze od zdobycia kilku milionów dolarów) możemy sobie tylko marzyć.

100 osób bez dobrego planu prowadzenia gospodarstwa itp spustoszy okolicę w promieniu kilku kilometrów w dwa-trzy lata. Licząc jedną wiewiórkę tygodniowo na mieszkańca przy 100 mieszkańcach (resztę czasu inne jedzenie) ile by minęło zanim by wszystkie wyginęły? Raczej widzę rolnictwo jako rozwiązanie podstawowe - polowanie i zbieractwo jako luksus i dodatek. Bez większych problemów i z sensowną nadwyżką jedna osoba utrzyma się z hektara ziemi, czyli 100 osób - z kilometra kwadratowego. Tyle powierzchni taka wieś mogłaby mieć i działać sensownie. Przy zbieractwie i łowiectwie, trzeba przynajmniej kilometra kwadratowego lasu na utrzymanie jednej osoby, to znaczy grupa stu osób, żeby się utrzymać, musiałaby pustoszyć las w promieniu 5km od swojej lokacji, nawet jeśli wioska byłaby zupełnie mała, a życie wcale nie byłoby łatwe przy konieczności szukania jagód i polowania na drobną zwierzynę (bo większa dawno się wyniosła dalej...)

Jeżeliby grupa była zgodna, po jednym egzemplarzu z każdej z maszyn rolniczych by wystarczyło żeby spokojnie wyżywić wszystkich i nie marnować czasu na pracę w polu. Konieczna byłaby pewna specjalizacja - kilku rolników, młynarz, piekarz, mechanik, budowlańcy, kucharze itp - społeczeństwo mogłoby działać na 1/3 tych zasobów jakie zużywa nasze współczesne - bez marnowania sił na reklamę, marketing, handel, biurokrację, bezpiekę, policję itd - ale jednak te 1/3 musiałoby produkować. (ZSRR upadło głównie bo jednak nawet tej 1/3 się nie dało wycisnąć).

W kwestii przywódcy i doradców - jedna podstawowa zasada - stanowiska przywódcze nie zwalniają z obowiązków normalnej pracy. Nie może istnieć "ciepła posadka" gdzie nic się nie robi a inni na ciebie pracują. Doradcy jak najbardziej, na zasadzie ekspertów ze swoich dziedzin - każdy zna swoją branżę i może się w jej sprawach wypowiadać - ale nic poza prawem głosu mu z tego tytułu nie przysługuje. Niech budowlaniec mówi gdzie grunt pod budowę jest lepszy, a potem sam niech pracuje na tej budowie. Niech rolnik doradzi czym zasiać pola w danym roku, sam będzie to zbierał a jego rodzina tym się będzie żywiła.

Jaka byłaby liczebność? To zależy głównie od potrzeb... Trzeba by dobrać ją tak, żeby obsadzić wszystkie niezbędne zawody, zapewnić zastępstwa do tych krytyczniejszych i pomocników tam, gdzie jedna osoba nie starczy (odpowiednio rozdysponowując tych, którzy nie są niezbędni cały czas w swoim zawodzie) i w ten sposób to ustalić. Pomiędzy 20 a 100 to sensowna liczba.

Ciekaw jestem co zasugerujecie z "niewdzięcznymi zawodami" jak osoba od sprzątania ulic, wywozu śmieci (choćby do dołu w lesie), prac przy kanalizacji itp.