Czasami warto delektować się muzyką nie bez powodu. Chciałbym zaproponować mieszankę prowadzącą przez korowód życia i śmierci w klimatach wojny. Jej bezsensownych śmierci ale i braterstwa:

1. Najpierw droga, ponieważ bez niej nic nie zaistnieje. To ona prowadzi do początku i od niego ku końcowi. Iron Maiden - Jurneyman.

2. Przemijanie, gdy już opuściłeś swe miejsce, widzisz jak wszyscy siedzą przy twym stole, piją wino i rozmawiają, widzisz dopiero grę życia - kłamstwa. Jesteś poza nimi: Iron Maiden - No More Lies. Sugestywny refren, piosenka zmusza do refleksji.

3. Braterstwo, bo jednostka składa się na całość. Udając się "tam" warto iść z kimś ramie w ramie. ["Kiedy się wypełniły dni przyszło zginąć latem, prosto do nieba czwórkami szli..."]
Iron Maiden - Blood Brothers
"Blood Brothers" to wspaniała ballada, bardzo przypominająca poprzednie dwa nagrania pod względem nastroju. Jej początek jest jednak chyba jeszcze bardziej wzniosły - znów piękna partia gitarowa, podczas której struny wydają się być tylko lekko trącane. Jest to numer pełen emocji, niesamowicie subtelny, ze świetnym tekstem i okraszony wspaniałą, zagraną z niesamowitym wyczuciem solówką. Do tego fenomenalnie rozdzierająco zaśpiewane przez Bruce'a "We're Blood Brothers..." oraz cudownie melodyjne, wręcz urzekające smyczki w tle... To wszystko powoduje, że to naprawdę rewelacyjny kawałek.

4. Walka, pozostaje tylko ona. W dodatku za wszelką cene.
"Throw your soldiers into positions once there is no escape, and they will prefer death to flight." Sabaton - Price Of The Mile. Ten i następny kawałek traktuje o 3 bitwie pod Ypres z pierwszej wojny światowej. Ramy czasowe: 31 lipca - 6 listopada 1917. Bitwa z powodu olbrzymich strat pozostaje nierostrzygnięta. Najkrwawsza i najbardziej bezsensowna kampania pierwszej wojny światowej.

5. Pamięć, pozostaje tylko ona i słowo którym karmisz wspomnienia siejąc je w umysłach innych. Zostaje tylko przeżyć co cie czeka i odejść w chwale. Iron Maiden - Paschendale
Niezaprzeczalny majstersztyk, 4 świetne partie solowe na gitarach, doskonale zaśpiewane [jak zwykle Bruce się postarał], przepełnione pasja oraz uczuciem. Utwór opisuje okrucieństwo bitwy z perspektywy młodego żołnierza, jak również bezmyślność ludzkiego serca odnośnie wojny i zabijania ("Terror of the men we kill - Human heart is hungry still").
Polecam zapoznać się z tekstem i przemyśleć co ze sobą niesie.

Jest to muzyczna filozofia chwili. Za "chwile" pojawią się inne uczty melomana oraz historie do przeżycia.

Życze miłego słuchania.

Edit z pozdrowieniami dla profanów :
Journeyman - Iron Maiden
No More Lies - Iron Maiden
Blood Brothers - Iron Maiden
Price Of The Mile - sabaton
Paschendale - Iron Maiden