*Rozgląda się chyłkiem, czy nikt nie patrzy, po czym ze stukotem kopytek podbiega do klawiatury, coby machnąć komentarz powitalny*

Przybywam tutaj z krain trudnych do sprecyzowania, jam jest gazelą o dość nietypowym (a może nie?) usposobieniu.
Cóż rzec o sobie?
W mych głośnikach aktualnie dudni sobie "When The Wild Wind Blows" Iron Maiden, toć mistrzowie moi na wieki wieków, gdybym jednakże miała teraz wymieniać ulubionych wykonawców, zajęłoby mi to czas, dokąd posiwiałyby mi nawet różki.
Dużo czytam, głównie fantastykę wszelaką (z wyłączeniem SF), co roku bywam na poznańskim konwencie, jakim jest Pyrkon.
Liczę sobie 17 wiosen i trzy księżyce.
Z natury jestem blondynką, aczkolwiek nie przejmuję się stereotypami.
Lubię sobie coś od czasu do czasu bazgrnąć na papierze, chociaż generalnie bardziej dla siebie, niż na pokaz.

Jeśli ktoś miałby do mnie jakieś pytania, niech pyta śmiało, postaram się odpowiedzieć.
(Mogą być pytania bezpośrednio o mnie, ale jeśli ktoś chce spytać np. o ulubione perfumy Yennefer z wiedźmińskiej Sagi, proszę bardzo).

*przyjmuje widły, kłaniając się dwornie*
Dziękuję pięknie, aczkolwiek do obrony używam mych Siedmioletnich Glanów, stanowiących eleganckie wzmocnienie zadnich kopyt

Jednakże... "Nie ufaj nikomu."
Zatem to nie przypadek, iż owe widły przez moment były skierowane pod żebra?

Jedzenie?
Nie powiedziałabym.
Mimo wszystko, u gazeli samice takoż mają rogi... A jak jeszcze zbrojne w widły, glany i jadowitą mowę...
To wówczas lepiej poszukać czegoś, co się nie rusza i nie gada

Od wideł w sumie wolę włócznię. Mniejsze ryzyko, że uwięźnie między kośćmi

Pozdrawiam witających. C:

Uprzejmy i nie chce mnie zeżreć, też cię lubię.
Wilki darzę atencją i szacunkiem, aczkolwiek na odległość wideł, dla pewności C: