Hm. Na studiach uczyli mnie różnicy między talentem a zdolnością, umiejętnością. Mówili, ze talent może być nabyty, a zdolność, umiejętność jest czymś wrodzonym. Też się zdziwiłem, gdy to usłyszałem.

Osobiście uważam, że można urodzić się z talentem, na przykład, do pisania, ale mieć też talent, n przykład wokalny, i odkryć go później, obudzić. I to ja chcę zrobić w kwestii swoich rysunków, "obudzić" talent.

Czy mi się uda, zależy, czy przełamię lenistwo.

Ano, mówiono nam to na podstawach posychologii na pedagogice.

W każdym razie... lubię szkicować. I.... czasami sam potrzebuję czasu, by oswoić się z wyglądem mojego "dzieła" - z początku nie podobają mi się moje rysunki ani trochę. Z czasem dopiero dostrzegam w nich "to coś". Ale jeszcze długa droga, nim ktoś inny też zauważy w nich coś ładnego.

Moze dlatego odczuwasz te obrazki jako brzydkie czy nieco straszne, bo są rysowane niewprawiona, do tego lewą, ręką. W dodatku źle zatemperowanym ołówkiem .

A co do schizofrenii - nie mam objawów, jakie przypisuje się temu schorzeniu.

Co do opowiadania - może i jest płytkie i kiepskie na razie, ale to jest moje pierwsze podejście do sprawy powieści obyczajowo-romantycznej.

Jakoś o wiele lepiej pisze mi się rzeczy, gdzie az kipi od akcji.

W każdym razie co do opowiadania jeszcze - wierzcie mi lub nie, ale jest ono na poziomie wielu książek, z jakimi miałem styczność. Ekwinokcjum, Krew niewinnych, Upiór południa, Mroczne Materie, Zakon Krańca Świata i wiele innych prezentuje dosc zbliżony poziom. Przynajmniej do mojej pierwszej ksiażki. (nie tej dodanej w tekstach).

Najlepiej napisać "♥♥♥♥♥♥♥ rysujesz", a rysuję tak, jak umiem. Tylko mnie utwierdzacie w przekonaniu, bym dalej rysował. Skończyłem. dyskusję.