Sorry ale przeczytałem kawałek tego artykułu i zarzuciłem go bo gość bredzi jak potłuczony.

"gry miały głębię". Długość, ilość alternatywnych dróg, swoboda wyboru, różnorodność. Zanika, zmniejsza się. Nie ma już skoków jakościowych, są co najwyżej drobne kroczki.

"nie było sequeli". Zobacz sobie listę tytułów wydawanych wraz ze startem konsol najnowszej generacji. Na 10-15 tytułów 1-2 nie są sequelami. Jakby nie obracać kota ogonem, nigdy wcześniej takiego procentu sequeli nie było.

"bo gracze byli starsi, a konsole nie dominowały" po czym gość wyciąga z dupy stwierdzenie, że argumentem jest że gry były dłuższe po czym przystępuje do jego obalania powołując się na kogośtam i bezsensowność robienia Fallout 3. W tym punkcie zaczyna mnie skręcać bo gość chyba ostatnio w nic nowego nie grał i argumenty wyciąga z dupy. Jeden z podstawowych problemów z nowymi grami to właśnie to, że są długie i nudne. Dużo tego samego powtarzanego ileśtam razy, kolejne podobne pomieszczenia, takie same zadania w kółko, żeby na pudełku można było napisać że gra zapewnia nie mniej niż 60 godzin zabawy. Podczas kiedy zapewnia ich 20, plus 40 godzin nudy. Valve chwalebnym wyjątkiem. Rozpychanie gier na siłę dawniej też istniało ale nie na taką skalę.

"...bo nie chodziło o pieniądze." i gość zaczyna pieprzyć o casualach. Casuale tworzone od zera są fajne. To gry hardcore, które na siłę próbuje się wtłoczyć w ramy casual są kiłą. Jest to pośredni efekt sequelozy, był sobie dawniej świetny hardcorowy tytuł, wydajmy jego sequela ale żeby był casual. Rozwalić złożoność świata, "ułatwić" tak, żeby nie trzeba było myśleć, ładnie zapakować, i powstaje niestrawna kiła.

"Dzisiejsze gry są gorsze, bo nie są klimatyczne..." i znowu pieprzy o "definicji gracza niedzielnego" nie na temat. Jest trochę klimatycznych gier, ale zkretynianie ich potrafi totalnie rozwalić klimat. No dobra, mam epicki quest odnaleźć starożytne zaginione ruiny, gdzie one mogą być? Pewnie tam, gdzie ta gigantyczna strzałka nad horyzontem pokazuje.

"...bo są schematyczne... " i gość bardzo ładnie argumentuje przeciwko swojej własnej tezie.

"...bo są tworzone jedynie przez wielkie, złe korporacje..." Bo wielkie korporacje nie chcą ryzykować, eksperymentować i tworzyć nic nowatorskiego. I gość argumentuje że nadal powstają dobre gry - i wymienia jakieś nieznane cósie. Może i powstają, ale gdzie je kurde znaleźć? Poza tym jest ich co kot napłakał. Jedna jaskółka wiosny nie czyni.

"...bo są liniowe..." A kurde nie są? Gość wymienia parę gier z innowacyjnymi pomysłami, problem w tym, że te wspomniane gry z innowacyjnymi pomysłami prowadzą cię jedną ścieżeczką za rączkę od początku do końca. Dokładnie są liniowe.

"...bo celują w młodych." Nie, celują w głupich. Byliśmy młodzi. I bywało, że we trójkę spotykaliśmy się i nad kartką papieru spędzaliśmy godzinę żeby rozwiązać zagadkę z gry - komputerowej, jak najbardziej. Gdzie teraz gry, które wymagałyby takiego zaangażowania?

"Kiedyś, kiedyś było po prostu lepiej" i gość próbuje znaleźć "kiedy się skończyło". I zaczyna sypać coraz gorszymi tytułami używając ich jako argumentów, że jednak nie. "2004? Ten 2004, w którym swoją premierę miał Half-Life 2 i Vampire The Masquerade: Bloodlines? " Tak, ten 2004, w którym wyszedł HL2, gra oczekiwana jak zmartwychwstanie chrystusa, która okazała się średnio-znośną zręcznościówką. I od tej pory powstawały już tylko średnio-znośne zręcznościówki, które następnie autor wymienia jakby były cudami nieziemskimi odpuszczającymi wszystkie grzechy przemysłu gier. Tak, wtedy właśnie skończyła się era przełomowych gier.


A co do "starych dobrych kreskówek" to i owszem, dorosło się i nie bawią jak kiedy się było małym. Czar prysł. Nie znaczy to że nie będą bawić dzieci. Natomiast było wtedy sporo ambitnych, pięknie zrobionych bajek animowanych, jakich już Disney nie robi, bo 3D jest tańsze, szybsze i łatwiejsze. Schyłek epoki animacji klasycznej to było parę na prawdę pięknych kreskówek.
Disney, i w ogóle zachód, zdechł - taki Piorun to jest kolejna bajka, jaką za rok zapomnimy, fajnie zrobiona, ładna, ale schematyczna, nic nie wnosząca - zapomnimy i koniec. A krótkometrażowe? Na zachodzie to były zawsze kiły i cienizny. Blok Wschodni miał fajne krótkometrażowe bajki dla dzieci. Europa Zachodnia zresztą też, chociaż mało (i nadal ma, tylko żadna polska telewizja tego nie kupuje, przez co w Polsce jest to praktycznie nieznane). Ale bez wahania powiem, Wschód ratuje sytuację. Studio Ghibli wyszło na prowadzenie i nadal tworzy _rewelacyjne_ bajki, jakie bardzo chętnie oglądam, bo i nie tylko dla dzieci się nadają. Zresztą wschód wydaje też trochę zupełnie niezłych gier...