WH, takie gdybanie mnie nie przekonuje. Wolę pogdybać co by było gdyby glob ziemski zamieszkiwało 30 odmiennych ras wywodzących się od różnych gatunków zwierząt. A nie gdybać co by było gdybym był ostatnim homo spapiens na ziemii.

A że to jest egoizm to dla mnie akurat jest jasne. Dla, podkreślam, większości przypadków i wypowiedzi:

opcja A) chęć spełnienia swojego marzenia modyfikacji ciała, dyktowane tylko i wyłącznie wewnętrznymi pobudkami. Oczywiście nie ukrywam że mam spore podstawy twierdzić, że gdyby jednostka taka nie poszła pod nóż do laboratorium, to chełpiła by się swoim wyglądem przed wszystkimi ludźmi.

opcja B) osobnik rezygnuje z opcji modyfikacji swojego ciała, w zamian za to zamieszkuje cały świat furry i, jest szczęśliwym hedonistą który cieszy się z każdego bardziej imtymnego spotkania. Zresztą, w sumie to już mniejsza kto by to był, ważne że futrzasty. A co lepsze, będąc indywiduum na skalę świata, o ile nie zostałby pocięty na stole operacyjnym, cieszyłby się sporym zainteresowaniem i powodzeniem u futrzaków. Natomiast argument w stylu: przynajmniej inni będą mogli być futrzaści to totalna bzdura. Futrzastość byłaby wówczas tak samo na porządku dziennym, jak dziś człowieczeństwo.

A i jeszcze jedna wątpliwość co do B) - bo oczywiście opcja że byłby się cieszył powodzeniem to tylko połowa sukcesu, druga połowa to taka, że byłby totalnie odrzucony na margines, albo byłby jakimś egzotycznym gatunkiem w zoo, tudzież w cyrku albo innym cyrkopodobnym miejscu. Tak więc być może sporo osób wiązałaby z tym ogromne nadzieje i plany, a rzeczywistość sprowadziłaby ich szybko do poziomu gruntu.

Co innego gdybym na codzień mógł obcować i z ludźmi i futrzakami różnych ras. To by było zdecydowanie ciekawsze i bardziej prawdopodobne. No i co ważniejsze, żadna z tych ras nie byłaby rasą wyrzutków, odmieńców. Odmienność w wyglądzie byłaby na porządku dziennym wówczas.

Egoistą, tak. Hedonistą - już nie. A dla mnie opcja B) to jednak jest oczywista szansa na hedonizm sexualny po kres żywota. I w sumie nic więcej. A opcja A) to chęć wyróżnienia się wśród 6 miliardów ludzi, by spełnić swoje dość zaawansowane zachcianki. No nie ma szans, by taka jednostka nie obnosiła się ze swoim wyglądem.

EDIT:
I jeszcze jedno - jak już gdybamy, to rozważałbym na tej samej zasadzie opcję życie w odosobnieniu jako furry z wybranką serca.
Ale to też abstrakcja, bo postawiony przed wyborem życie w odosobnieniu z wybranką serca jako futrzak, lub jako człowiek - byłoby mi wszystko jedno czy tak czy tak (i tak ten nawet inny wygląd w końcu zszedł by do porządku dziennego).

Jeszcze inne ciekawe dywagacje, i chyba najciekawsze z perspektywy społeczeństwa - osiągamy taki poziom technologiczny że możliwe jest za pewną opłatą, powiedzmy nie koniecznie niedostępną zwykłemu człowiekowi, w sposób ograniczony, lecz jednak anatomicznie znaczny (zapomnijmy o dodatkowych kończynach, ale bez przeszkód w ingerencje kształtu kości, skóry etc.), modyfikować wygląd swojego ciała. Pokonujemy barierę technologiczną, pokonujemu bariery etyczne, oraz pokonujemy bariery ekonomiczne - modyfikacje ciał w sporym zakresie nie są niczym dziwnym.
Już nie zagłębiam się w to czy tego typu modyfikacje są odwracalne, czy wpływają jakość na potomstwo (pytanie o to czy modyfikacja jest tylko mechaniczna, czy na poziomie genetycznym). Zapewne gdyby były odwracalne to byłoby jeszcze ciekawiej - bo swój wygląd można było by zmieniać, gdy tylko się znudzi.
Dla mnie jest to nieco ciekawsze sytuacja niż człowiek w społeczeństwie futrzaków, futrzak w społeczeństwie ludzi.

WH: płytkie myślenie jest myślę w tym temacie "hasłem przewodnim" (nie twierdzę że w każdym przypadku). Co jest głębszego w zmodyfkowaniu wyglądu swojego ciała? Jaka jest w tym ideologia głębsza? Bo ja jej kompletnie nie wyczuwam. Mogę to zrobić dla własnej satysfakcji, chęci odróżniania się od wszystkich innych... chyba tyle. W obu przypadkach jest to dla mnie oczywisty przykład że chce coś koniecznie udowodnić innym. Bo samemu sobie nie mam nic do udowadniania, i czy z ogonem, czy bez, ja się nie zmieniam jako "ja".

Natomiast życie w świecie gdzie każdy osobnik traktuje mnie jako odmieńca? Jeśli nawet jakoś przeżyję i nie zostanę eksponatem muzealnym, to co mi z tego? Co się zmieni w moim życiu? Każdy będzie wyglądał inaczej niż ja, możliwe że nie będę akceptowany przez to, może mam liczyć na miłosne i łóżkowe podboje? No chwila - bo jeśli celem samym w sobie jest liczenie na fajne życie wśród futrzaków, bo mają futro i ogony, i pazury, i kopyta?...

Solaxe to podsumował podobnie jak ja, tylko ja jak zawsze użyłem 10x więcej tekstu niż było potrzeba. No i trafnie zauważył, że przynajmniej jako furry w świecie ludzi byłoby się z kim yiffać...
Natomiast Sharpy - fajny świat = jaki świat? W czym byłby ten świat futrzasty taki fajniejszy, od naszego? Śmiem twierdzić, że poza wyglądem zamieszkujących go stworzeń, NICZYM, żeby nie zginęło to słowo, nie będzie się różnił od naszego. Wygląd innej jednostki jest dla mnie jednak sprawą drugorzędną. Nie będę się "kumplował" chętniej z futrzakiem, bo jest futrzakiem. Tak samo myślę, że dla samych futrzaków wygląd nie był by niczym fajnym, tylko czymś zwyczajnym, przeciętnym wręcz. Mentalność? Charakter? bzdura. Lata ewolucji i postępu sprawiły że człowiek też stał się tym czym się stał. To samo nie ominęłoby futrzaków. Może lekkie odchylenia, ale nie kompletnie inne osobowości, totalnie różne charaktery. Zakładam że można by znaleźć z powodzeniem po osobniku z każdej rasy, którzy to osobnicy nie różniliby się od siebie aż tak bardzo temperamentem, osobowością i charakterem.

Więc czy to świat w którym każdy by miał łuski, czy każdy by miał sierść, czy może jeszcze inny świat, wygląd nie ma znaczenia bo jest czymś normalnym, czymś o czym się nie dyskutuje na takim poziomie. Jak stąd się zastanowić, to na pewno byłoby cool mieszkać w świecie futrzaków, bo są "fluffy" i w ogóle. I na pewno będą przez to bardziej tolerancyjne, milsze etc...
I jeszcze czego. Na tej samej zasadzie mieszkańcy tamtego świata mogli by podejmować podobne dywagacje z których nie wiele wynika. Na tej samej zasadzie mogli by prowadzić ciągłe wojny na tle rasowym w których ginęły by setki tysięcy istnień. Mogli by tworzyć getta, albo mieszkać w totalnym odosobnieniu.

Dla mnie dość, że tego typu dywagacje nic za sobą nie niosą (mniej więcej podobny poziom jak w temacie sprzed pół roku "co byś zrobił gdybyś miał milion złotych?").
A jak nie da się oceniać czegoś czego nie ma, to nad czym tu w ogóle dyskutować? Nad utopią? Nasz świat jest nudny na swój sposób, tamten byłby nudny na swój. I tyle. Byłoby tylko inaczej, nie gorzej, nie lepiej, nie fajniej, inaczej.

No nic. To nie przeszkadzam dłużej w marnotrawieniu czasu na jałowym gdybaniu.

Wiem co najwyżej, że napisałem co uważam nt. zadanego pytania i problemu. A mianowicie że do niczego nie prowadzi.

W świetle zadanego problemu:
A czy B? - bez znaczenia - bo odnośnie A: nie kieruję się egoizmem, nie zależy mi na odmienności etc. Cielesność - wygląd - to sprawa drugorzędna. Więc wszystko mi jedno (raczej jako ostatni/jedyny egzemplarz i tak nie mógłbym, w obu przypadkach, na wiele liczyć poza laboratorium/muezum); odnośnie B: podobnie jak A + to co poniżej:

Gdyby problem brzmiał "czy wolisz żyć w świecie ludzi czy furry?":
ponownie bez znaczenia - bo tak jak dziś zastanawiam się czy fajnie by było żyć w świecie furry, tak samo mógłym w świecie furry zastanawiać się czy fajnie by było żyć w świecie ludzi. Poza tym urodziwszy się w świecie furry - nie uznawałbym furry (zresztą pojęcie to nie istniałoby) za coś niezwykłego. Tak samo w żadnym wypadku nie mam powodów twierdzić że świat furry będzie lepszy/fajniejszy od naszego świata ludzkiego.

Analogicznie:

Czy lepiej żyć jako jedyny mężczyzna w świecie pełnym kobiet?
Czy też lepiej żyć jako jedyna kobieta w świecie pełnym mężczyzn?

Odpowiedź: lepiej żyć w świecie pełnym mężczyzn i kobiet.
Przenosząc to na pytanie z 1 posta: lepiej żyć w świecie pełnym ludzi i futrzaków. Proste.

Fin. A kto niezrozumiał, jego problem.

No właśnie to to, LV.
Już milczę.

EDIT:
Przerywam milczenie
Po namyśle dochodzę że jest kryterium wyboru, które przy tym pytaniu ma sens. Wybieram B - z uwagi na moją wrodzoną ciekawość i chęć poznawczą. W przypadku A, całkowite zbadanie i przetestowanie nowej anatomii nie zajęłoby mi tyle czasu, co eksploracja zupełnie nowej rzeczywistości.