Może i bez sensu temat. Ale jednak. Zastanówmy się poważnie nad nim. Po pierwsze, zadacie sobie pytanie, po co? Ano odpowiedź jest futrzaście prosta:

Żeby mieć z kim pogadać, dzielić się problemami, jak ktoś lubi to tulić... i tak dalej i tak dalej. Proszę nie krytykować tematu, ale jak ktoś mieszka w dużym mieście, to sobie może mieć X futrzaków. Ale dajmy na to taka mała mieścina i biedaczysko samemu tylko na IRCU siedzi albo na GG czy tez kontakt ma tylko telefoniczny, a rodzice na Futrzakon nie chcą puścić (Tak jak mnie... zapewne bo się nawet nie pytałem. Znam swoją matkę.)
Otóż, nie ma futrzaków. Co robić? I tu sedno tematu: Zrób sobie kilku ;] (Nie myśl o zboczonych rzeczach i czytaj dalej)!

Jak? Jeszcze nie wiem, ta nowa, super zaawansowana technika psychologiczna wymyślona przeze mnie nie została przetestowana, lecz zbliża się początek roku. *Evil Grin*

Chodzi o to żeby powolutku małymi kroczkami wprowadzać naszą, nazwijmy to ofiarę... w świat futrzaków, jeśli nie idzie, trzeba szukać podobnych osób bardziej podatnych na sugestię...
Na przykład, opowiadać im o furmeetach, jakiś spotkaniach z innymi, śmieszne anegdotki wprowadzać, pokazywać furry arty i oglądać je razem, zacząć podchodzić osobę jak to robi prawdziwy futrzak czyli zacząć obok tej osoby mruczeć itd, potem może jakiś kontakt fizyczny, typu przytulanie, trzymanie za rękę (zależy kogo "futrzakowimy" bądź kto jakie ma predyspozycje ;]) opowiadać o fursonach i zaproponować stworzenie własnej fursony, można tez pokazać yiff arty ale nie na początku zapewne.
Wszystko robimy powoli, uważnie obserwując reakcje danej osoby. (Czyt: Ofiary ^.=.^) Nic na siłę!!!
To tyle z praktycznego poradnika prania mózgu dla początkujących.

Co o tym myślicie? Czy w ogóle DA się sfutrzyć kogoś? Czy to efektywne? Próbowaliście kiedyś, zanim wpadłem ja na ten pomysł? I proszę mnie ostro nie krytykować, to mój pierwszy temat. No dobra, drugi.
Na te pytania poznacie odpowiedź w następnym odcinku.
A teraz... Let the discussion begin!

Ehh, Kazune: To nie jest tak, że narzucasz komuś to co ma lubić (choć tak naprawdę to robisz) osoba której pokazujesz furry i ją wprowadzasz musi sama zdecydować czy chce być futrzakiem czy nie, my jesteśmy tylko inicjatorami tego wydarzenia, dalej wszystko dzieje się w umyśle danej osoby. Chodzi o zaciekawienie człowieka futrzakami tak aby z WŁASNEJ nieprzymuszonej woli chciał się nim stać. Dziękuje.
Ah, zebrało mi się dziś na filozofienie ^.=.^

Rozumiem Cię w zupełności Kazune, rzeczywiście troszkę namieszałem. Po prostu nie wiem... hmm.. jak to powiedzieć... delikatne nakierowanie danej osoby, jednak nic na siłę... to tyle, prościej nie umiem. Chętnie poznam opinie innych.

Zgadzam się. Jak pójdę do szkoły już niedługo podzielę się wspaniałą nowiną o poznaniu Was i zobaczę co z tego wyjdzie.

Dzięki Vonderey za ostrzeżenie. Ah, niesamowite, każdy ma inny pogląd w tej sprawie! Zobaczmy dalej co z tego wyniknie, tylko proszę mi się tu nie kłócić.