Hahaha to pewnie byłem ja ... albo znowu oglądałeś jakieś Yiffy >:3

a nie widziałeś na końcu aby napisów "To be continued"

Damn

Dziśiaj miałem jak narazie najdziwniejszy sen z całego tygodnia.

Śniło mi się że znowu jestem Clone Trooperem Tyle że miałem przy sobie bardzo duży Blaster i strzelałem do statków separatystów. Najdziwniejsze że w pewnym momencie sceneria się zmieniła i byłem na studiach i tutaj zaczyna się Koszmar wstaje z łóżka patrze na Budzik i bez żadnego powodu w krzyk (pewnie miałem jakieś zajęcia T_T)
wybigam z mieszkania i znowu zmiana sceny Widze małą dziewczynke z czrnymi włosami (ta z Ring @_@) I padam na kolana i krzycze "NIE!! nie wykrzywiaj mi tak twarzy jak tamtemu kolesiowi..."

jaki wniosek płynie z tego snu???
Zaczynam świrować

A ja dzisiaj miałem strasznie dziwaczny sen, może to przez te Blair Witch wczoraj. A więc, w mojej okolicy znajdują się ruiny średniowiecznej posiadłości, strasznie zarośnięte i zapomniane, no i szedłem ulicą z kumplem którego od lat nie widziałem i mijaliśmy właśnie wzniesienie gdzie kryją się te pozostałości, kumpel się uparł żebyśmy tam poszli i jako że on zawsze był taki porąbany to chciał żebyśmy zeszli na dół do podziemi, ja protestowałem bo grożą zawaleniem i w ogóle nikt się tam nie zapuszcza no ale on mnie zaciągnął i okazało się że było kilka niewielkich pomieszczeń, częściowo zasypanych. Trochę po nich pochodziliśmy i już go ciągnąłem żebyśmy wracali ale on wtedy akurat znalazł jeszcze jakiś korytarzyk no i weszliśmy tam, okazało się że jest znacznie dłuższy chociaż zarówno obiekt jak i piwnice są dosyć małe (przypomniały mi się legendy o podziemnych korytarzach ciągnących się pod polami aż gdzieś do Zabrza) szliśmy do końca aż w końcu nie docierało światło (ale choć nie mieliśmy latarek o dziwo wszystko było widać, tylko w takim kreskówkowym półmroku), gdy chcieliśmy zawrócić to szliśmy i szliśmy a nie mogliśmy znaleźć wyjścia, w końcu zdecydowaliśmy że musieliśmy pomylić drogi ale już nie wiedzieliśmy gdzie skręcić no i tak zaczęliśmy błądzić, potem się okazało że znajdowaliśmy się w całym podziemnym systemie korytarzy ciągnących się niewiadomo czemu pod miastem, przy czym bardziej niż murowane podziemia były to takie naturalne korytarze jak w jaskiniach jakichś. Coraz bardziej spanikowani krążyliśmy po tym labiryncie próbując znaleźć jakąś drogę na powierzchnię, czasem jakaś woda kapała, czasem natrafialiśmy na jakieś kości, czasem jeszcze inne dziwadła. Raz po jakichś schodach zeszliśmy do wielkiej podziemnej komnaty, pełnej takich świecących w ciemności brył, z jakimś stołem czy ołtarzem i pełnej jakichś prastarych szczątków (zaginiona cywilizacja pogrzebana pod powierzchnią Śląska, ale by to było!) Byłem strasznie tym zafascynowany, aż zapomniałem o strachu, ale kumpel nalegał że musimy iść bo nie mamy czasu, no i niechętnie stamtąd wyszłem. W niektórych momentach ten sen sie zmieniał w taką jakby mapę niczym w starych grach komputerowych, były z boku budynki na powierzchni z widocznymi pokojami, a pod ziemią ciągnące się korytarze, pamiętałem w tym śnie że raz widziałem na "mapie" że jesteśmy w korytarzu tuż pod piwnicą mojego bloku i się frustrowałem że gdybym to wtedy zapamiętał to bym był tak blisko (choć nie mam pojęcia jak bym się miał do tej piwnicy przedostać) Do tego po jakimś czasie się okazało że zapędziliśmy się w rejon zamieszkiwany przez kolonię olbrzymiego robactwa, takich jakby skorupiaków z odnóżami, kleszczami z przodu i na swój sposób inteligentnymi, wiem że porozumiewały się między sobą i jakby nigdy nic chciały nas zjeść, no i od tej pory musieliśmy także przed nimi uciekać, w ciągłym strachu. Po jakimś czasie zaczęliśmy tracić nadzieję że kiedykolwiek stąd wyjdziemy wiedząc jakie to wszystko jest wielkie i że nie mamy pojęcia dokąd iść. I nagle w pewnym momencie doszliśmy do wniosku że po prostu nas to wali, że nie będziemy się tym przejmować i po prostu stanęliśmy sobie w miejscu, czując ulgę i odprężenie. Następne co było to kilka osób które w tym śnie dobrze nas znały i zaniepokojone kopały coś na powierzchni, no i zaledwie jakiś metr pod ziemią znalazły dwa spróchniałe szkielety, to był najupiorniejszy moment snu i pamiętam że wtedy pomyślałem "Ale ja tak wcale nie chcęęę!" Zaraz po tym się obudziłem i o dziwo z tego snu byłem bardzo zadowolony

Jeśli raz mówisz coś dla zwały (a mówisz jakby to było prawdziwe), a raz na serio i oczekujesz pomocy to nie dziw się, że potem nie bierzemy tego na poważnie...

Powinienes opowiadac bajki komus chetnemu ktory cie wyslucha
Gdzie twoj podpis? Poprawienie interpunkcji to zbyt duzy wysilek?
ach, nie odpowiadaj, bo i tak ci nie uwierze D:
I wy jeszcze macie czelnosc mi mowic "debilu"
<rotfl> <lol> <hahaha> <lol2> <lol3> <helołkitty> <emołkitty>
Fang, naleza ci sie oklaski (podpaski?) za to, ze mnie dzisiaj tak rozsmieszyles. Rzadko kiedy udaje sie komus mnie tak rozsmieszyc ;D