Wracając do tematu. Przypadkiem natknąłem się na bardzo ciekawy filmik, którego część tu bardzo pasuje:

http://www.youtube.com/watch?v=Af3ZG47oT7I

Jeśli ktoś nie chce oglądać całości (a polecam) to niech obejrzy od 4:00 do 4:42

Wh: masz coś poza własnymi slowami na poparcie swojej teorii?
Jakoś mnie instynktownie boli gdy czytam jak odrzucasz podstawy psychologii (w tym różnicę między flegmatykami a sangwinikami, introwertykami a ekstrawertykami itd. )

Odnoszę wrażenie, a wszystko co czytam w tej tematyce zdaje się to potwierdzać, że wcale nie jest tak jak napisałeś wyżej.
To nie jest tak, że ktoś rodzi się niedostosowany czy też rodzi się z szerokim gronem znajomych. Na wszystko trzeba sobie zapracować, a każdy jest inny i inne są ścieżki dojścia do szczęścia. Tak czy siak nie wierzę aby np. ekstrawertyk dał się zamknąć sam ze sobą w swoim pokoju tylko dlatego, że ma jakieś dziwne zainteresowania. Prędzej namówi połowę dzielnicy aby współdzieliła te zainteresowania. Ale wracając do meritum:

Cytat:

społecznie ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ osoba jeśli dobrze czuje się sama ze sobą, to zazwyczaj nie dlatego że tak chce, tylko dlatego że tak musi.

To dlaczego jest społecznie ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥? Postrzegasz ją jako społecznie ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ właśnie dlatego, że najlepiej czuje się sama ze sobą, nie wdaje się w relacje z innymi i spędza czas na jakiś niezrozumiałych dziwactwach w zaciszu swojej nerdowni. Wydaje mi się, że mylisz przyczynę ze skutkiem.


Na deser dorzucę całkiem fajny wpis z pewnego bloga: http://lookofwolf.blogspo...zyli-nieco.html

Edi: nie twierdzę, że wpis jest super-naukowo dokładny i w ogóle ale pokazuje zjawisko, które bardzo często obserwuję, chociażby w naszym małym futrzastym światku. Jestem nie tylko ekstrawertykiem ale także sangwinikiem, optymistą oraz mam zajebiście wysokie mniemanie o sobie, natomiast zdecydowana większość futer jest z rodzaju tych co boją się spytać o godzinę lub "chodzą po mieście ze słuchawkami na uszach, wsłuchani w siebie, nie zwracając uwagi na innych ludzi czy otoczenie".
Z moich doświadczeń nasuwa się wniosek, że faktycznie większość futer to samotnicy-introwertycy, których moja "przebojowość" peszy, krępuje i stąd tak częsta niechęć w stosunku do mojej osoby.
Jednocześnie mój partner, w którym jestem od 3 lat, jest flegmatycznym introwertykiem a jakoś udaje nam się ze sobą (i to całkiem dobrze ) żyć.

WH: nie, odpowiedziałem na piąte przez dziesiąte, nie możesz wiedzieć ile zrozumiałem. Zresztą zrozumienie mogłoby nastąpić tylko wtedy gdybym dokładnie wiedział co chciałeś przekazać a to jest niemożliwe ze względu na ułomność komunikacyjną języka pisanego, zwłaszcza w obecnych czasach zubożonych przekazów.

Ale wracając do meritum. Skoro piszesz, że "nie wygłaszam tezy naukowej tylko mówię co uważam na podstawie własnych obserwacji otoczenia" to dlaczego poprzedni post zaczynasz od "Mylisz się" po czym przedstawiasz oświeconą teorię? A post kończysz formułując teorię "nie dlatego że tak chce, tylko dlatego że tak musi."
Więc przestań odwracać kota ogonem tylko zacznij uważać na to co piszesz.
Polecam zwroty:

- wydaje mi się, że nie do końca masz rację
- w moim odczuciu
- moim zdaniem
- z moich obserwacji wynika
- biorąc pod uwagę moje osobiste doświadczenia
itd. itp.

Z resztą Twojego ostatniego posta generalnie się zgadzam, wiec nie odpowiadam nie dlatego, że olewam część merytoryczną ale dlatego że nie mam co dopisać (a przynajmniej póki co brak mi natchnienia). A dobra, pare komentarzy

Cytat:

Osoba wyalienowana unika ludzi, przez co staje się bardziej wyalienowana

Osobiście byłem alienowany i wyśmiewany przez większość młodości. Od wczesnej podstawówki do końca gimnazjum. Strasznie jestem ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ społecznie i nie mam znajomych. Mam, po prostu całe życie o nich walczę i się staram ich utrzymać a nie zamykam w sobie bo mi ktoś coś brzydkiego powiedział na przerwie w zerówce.

Cytat:

Są osoby, które nie potrzebują niczyjego towarzystwa, ale to jest wybór

Samo sformułowanie jest bardzo nieszczęśliwe. Zdecydowana większość podstawowych potrzeb (fizjologiczne, społeczne, znasz piramidkę..) jest nieuświadomiona (lub tylko częściowo świadoma) i nie podejmujemy w tym zakresie w pełni racjonalnych, logicznych wyborów / decyzji.
Jeśli ktoś naprawdę nie potrzebuje niczyjego towarzystwa (wątpię, aby takich ludzi było więcej niż kilka % w społeczeństwie) to nie podejmuje żadnego wyboru tylko żyje zgodnie ze swoją naturą- nie nawiązując relacji międzyludzkich.

Cytat:

Ten stan jest nabyty. Bycie samotnikiem nie.

Wiem już, ze tego nie znosisz ale jak konstruujesz tak silne stwierdzenia to poproszę o jakieś źródło

Doczytałem ale chciałem poczekać, aż Ty napiszesz, że jestem wybitnie zajebisty

(swoja drogą nie wiem co gorsze - słuszne czepianie się języka czy twoje wredne czepianie się mojej osoby...)

Cytat:

jedyne opinie o twoim rzekomym language-superiority i penisie, i paru innych rzeczach słyszałem tylko od ciebie

Może dlatego, że jesteś społecznie spier... przepraszam, SAMOTNIKIEM? Ja w tym tygodniu 3 razy od innych futer usłyszałem/ przeczytałem, że jestem inteligentny, przystojny, wygadany...

Cytat:

Albo dobrego trolla

Dziękuję, mistrzu ^^

Cytat:

Wesołych Świąt :*

I wzajemnie, kochana mendo

Nie wiem jak można rownoczesnie twierdzić, że introwertycy to nie wyalienowane, samotnicze istoty a rownoczesnie budować analogie posługując się kula dla chomika.
Jak dla mnie to trochę pierdolenie.
" Lubię być sam, inni ludzie mnie męczą ale nazwij mnie samotnikiem albo ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ spoleczna to się obraze (ale spoko, i tak ci nie powiem. nie dlatego, ze się boję oczywiscie, ja tylko jestem introwertykiem)"

Wybaczcie, ze trochę ostro ale nie jestem bezczelnym chamem tylko ekstrawertykiem

Wiecie co? Chyba zostanę introwertykiem.
To musi być zajebiście wygodne móc w każdej chwili powiedzieć - nie odzywaj się do mnie, zmęczyłem się. Można na przykład wyjść z wykładu i nawet nie odpowiadać na pytania prowadzącego. w końcu musi uszanować to, że jestem "intro" i mnie to męczy.
Mógłbym całymi miesiącami mieć wszystkich (nawet najbliższych) i wszystko w dupie, bo przecież jestem introwertykiem i mnie to męczy.
W ogóle, życie w ♥♥♥♥ męczy. Najlepiej się przestać tym przejmować, zamknąć w sobie i każdego, kto spróbuje zagadać zignorować, mieć w dupie.

Dobre, podoba mi się. Po co robić coś w życiu, po co wychodzić do ludzi, otwierać się na świat. Przecież to taaaaakie potwoooornie męczące.

Od dzisiaj będę introwertykiem

inb4 - wiem, że nie można wybrać sobie czy jest się "intro" czy "ekstra" a ten post jest parabolą. Jestem "ekstra" i nic tego nie zmieni. Jednak uważam introwertyzm za najczęstszy sposób tłumaczenia się z bycia ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ społeczną