Dentystów, żołnierzy, pszczół, koni, dziewczyn i... braku Internetu :oops: (wiem, jestem żałosny)

Właściwie to nie ma takiej rzeczy, którą uznałbym za swoją fobię. Boję się śmierci w jakiejś bliskiej przyszłości, ale to jak każdy normalny człowiek. Tak jak Zawa uważam się za dość "odważną" osobę W końcu wszystko jest dla ludzi.

Ja to samochodów się nie boje. Prawie zawsze wymuszam pierwszeństwo przejścia i często bywa tak, że auta muszą się szybko zatrzymywać, albo trąbić. Raz było tak, że wybiegłam na ulice i chciałam przebiec na drugą stronę a to była ulica szybkiego ruchu i miotałam się miedzy tymi autami jak pies na ulicy hehehe. Pewnie w przyszłości zginę pod kołami.

Smutniej będzie, jak niewinny kierowca zginie

Cytat z "Ingo":

Nie. Mi sie zawsze robi smutno. Lubie balony, a przebijanie ich to jak.. morderstwo o.O

Też widziałeś ten odcinek Kubusia Puchatka?

W ogóle, to witam Wszystkich, jestem nowy.

A co do tematu...Muszę powiedzieć, że ten temat mnie od jakiegoś czasu prześladuje. Ostatnio zacząłem się zastanawiać czego się naprawdę boję i dlaczego. I wyszło mi na to, że: (tylko się proszę nie śmiejcie, dla mnie bynajmniej te lęki i strachy to nic śmiesznego) Niestety jestem człowiekiem o słabych nerwach, mnóstwa rzeczy się boję i chyba nigdy nie przestanę.

Nie lubię: robactwa, owadów. Nie chodzi o to, że się ich boję, bo wcale się nie boję, jakieś muchy i inne owady mam głęboko gdzieś. Tylko np. jak do pokoju wleci szerszeń, osa lub coś co może boleśnie użądlić, to wpadam w panikę, wymachuję rękoma i próbuję to zabić kapciem.

Bardzo się boję, przerażają mnie:

1.Lalki. Szczególnie duże bobasy i chuckie. Na moje nieszczęście oglądałem "Powrót Laleczki Chuckie" w wieku 7 lat. Do dzisiaj mam zrytą psychikę przez ten film i lalki z dużymi oczami to moja fobia. Ale co jeszcze bardziej mnie przeraża - zepsute lalki. Lalki bez rąk, bez nóg, bez oczu, z oderwanymi głowami itp. . Jak takie coś widzę to robi mi się słabo i czuję, że zaraz zemdleję z nerwów.

2.Narzędzia tortur. Nienawidzę zwiedzać zamków ani dowiadywać się jak dawniej katowano ludzi by wymusić zeznania.
Wszystko to (gilotyny, dyby, szubienice i najróżniejsze narzędzia) powodują, że mam nerwicę i chcę uciec, gdyż ciągle mam wrażenie, że zaraz mnie ktoś zakuje w te dyby i albo będzie torturować, albo mi odetnie łeb pod gilotyną. Kiedyś moi koledzy z podstawówki robili sobie takie żarty ze mnie na jednej z takich wycieczek.

3.Klauni. Nigdy mnie nie bawili, ich jaskrawy makijaż przypomina mi jakieś zombie i ten nadmiar jaskrawych kolorów mnie dobija. Tutaj swoje też zrobił horror, co prawda nie oglądany w takim wieku jak wcześniej, ale oglądany. Mianowicie "It" Stephen'a King'a . Podobnie jak po poprzednim po tym też nie mogłem się pozbierać, obrócił on moje poglądy o klaunach o 180 stopni.

Również bardzo się boję, że te lęki ktoś wykorzysta przeciwko mnie. Dlaczego? Bo te trzy lęki, które wymieniłem po numerach ktoś już wykorzystał przeciwko mnie. Moi dwaj kuzyni. Ale o tym już nie będę opwiadać, za dużo rozwodzenia się. Jest to historia niewiarygodna, ale prawdziwa. To wydarzenie dostarczyło mi takich wrażeń jakich nigdy wcześniej nie dostarczył mi żaden horror.

spacja jest po przecinku, a nie przed

EDIT: Przepraszam za błąd, ciągle nie umiem się go pozbyć.