Podsyłasz fotkę Światowidowi. "Jak głęboko, mówisz, te jajka były?"
"Dziura ma z metr głębokości."
"A więc cokolwiek je zniosło raczej nie jest w pobliżu. Spróbuj jedno wygrzebać i rozkroić, tylko nie dotykaj rękami."

Dawg odpowiada że okay. "Ale to sobie potrwa."

Dusza pomaga. Przede wszystkim wzmacnia efekt znieczulający ból Kulebiaka, jesteś w stanie skutecznie funkcjonować. Ale rękawicy na razie na rękę nie wciśniesz.

Udaje ci się wydobyć i rozkroić skórzaste jajo. W środku - na wpół uformowany płód, ale jesteś już w stanie rozpoznać jego formę. To szczuroskoczek.

"Nie sądzę. Mówisz, że psy się do nich dokopały? To teraz, jak są odsłonięte, łatwo padną łupem drapieżników. Ale można dla pewności jakoś spróbować je zniszczyć... spalić, wysadzić albo coś.

"A na te pytania to ja ci nie odpowiem. W życiu nie widziałem niemowląt szczuroskoczków, nawet nie wiedziałem, że wylęgają się z jaj."

Nie ogarniesz bo odsłonięty jest tylko skraj "gniazda", łata na dnie dziury, z 30x20cm z może 50 jajami ale ile to się rozciąga wgłąb czy na boki nie masz pojęcia. Może pod spodem jest drugie tyle i koniec. A może jest potężne złoże na wiele metrów.

Jajko bez problemu zgniótłbyś między palcami, jest gdzieś tak twarde jak zwykłe jajko na twardo obrane ze skorupki. Jeśli wrzucisz jakiś kamień to raczej zatrzyma się w glucie po kilkunastu centymetrach. Jeśli natomiast wepchałbyś jakiś pręt czy kij, powinieneś być w stanie upchać go do dna. Pręt z rozmrożonej żelbetowej konstrukcji wyrwiesz dość łatwo.

Szczuroskoczek w jajku wyglądał na dość dobrze ukształtowanego. Pojawiają się na razie tępe brodawki zębów, pazurków jeszcze nie ma, ale nogi już dobrze wykształcone.

Zapewne zapakować kilka w jakiś słoik albo blaszane pudło by się dało...

Pręt bez problemu wydzierasz z jednego z pokruszonych filarów tego, co było chyba jakąś wiatą - teraz przypomina starą świątynię, z kolumnadą otaczającą betonową posadzkę. Z rozmrożonych żelbetowych słupów sterczą zardzewiałe pręty, uwalniasz jeden dość długi i gruby, długi na jakieś dwa metry.

Słoiki - jedna z niewielu rzeczy jakich jest w Zonie dostatek. Wiejskie rodziny zawsze miały zapasy przetworów. Ewakuując się brały to, co cenne - przetwory i słoiki zostały. Przed drugą eksplozją szabrownicy nie interesowali się tym specjalnie a po niej...słoiki się przydają ale "podaż przekracza popyt", dużo ich jeszcze po wszeklich gospodarstwach.

Z puszkami trochę gorzej bo zamykane puszki, a'la kawa są słabo dostępne. Stare w większości przerdzewiały, może znajdziesz - na pewno trudniej niż słoik. Takie otwierane otwieraczem - jasne, mnóstwo tego śmiecia po stalkerach zostaje, ale jak to domknąć? Zaspawać byś zaspawał ale usmażysz jajka na pewno.

Pewnie by dał radę... wiąchę kilkunastu kawałków po dwadzieścia centymetrów zespawać w solidny młot, roboty sporo ale dałoby się.Wciskasz pręt. Włazi go z metr. Wyciągasz - na końcu pięć centymetrów błota, reszta glut. Próbujesz na boki - trochę mniej. Na oko jest tych jaj koło metra sześciennego. Jajka pod 5cm średnicy - z grubsza jakieś 100cm^3 na jajko... z dziesięć tysięcy jaj.

Ten jeden udało ci się dość łatwo wyrwać. Jeszcze jeden umiarkowanym wysiłkiem wydobędziesz. Więcej - swoim lekkim młotkiem rozwalisz do końca rozmrożony beton, brzeszczotem odkroisz od fundamentu - na oko pod dziesięć minut na wydobycie każdego dwumetrowego karbowanego pręta średnicy półtora centymetra, jest ich... sporo.

[i akurat wstrzeliłeś się w okres futrzakonowo-furstockowy ]

Kontaktujesz się z Azotem, prosząc, żeby zjawił się ze spawarką. W oczekiwaniu na niego młotkiem rozbijasz beton.
Bez większych problemów uwalniasz z dziesięć dwumetrowych prętów. W czasach szabrowników beton jeszcze dobrze trzymał, nie opłacało się go niszczyć, ale przez czas istnienia Zony spękał i rozmarzł tak, że lekkie uderzenia zmieniają go w gruz.

Pięć minut później od strony Dawga słyszysz pojedyncze strzały karabinowe. Dosyć dużo, magazynek zszedł minimum.

"Azot, co jest grane?" pytasz przez PDA.
"A, nic, sprawdzamy coś."

Ze trzy minuty później słyszycie tam głuche uderzenia a następnie huk czegoś ciężkiego walącego się na ziemię. Jeszcze moment i Azot i Dawg wynurzają się zza narożnika pobliskiego budynku.
"Ej, jak...?" patrzysz zaskoczony.
"Fakt do zapamiętania: pojedynczy pocisk z AK47 ma akurat dość energii żeby przebić się przez jedną warstwę cegieł. Strzelając pod niewielkim kątem cegłę przepoławiasz. Waląc kolbą kruszysz beton między skruszonymi cegłami a potem wystarczy solidnym kopniakiem wywalić poluzowany kawałek ściany."

Palladyn przygląda się swojej "gietce" - "Ciekawe, nie wiedziałem. Tym takiego numeru nie zrobię. Lżejsze pociski, nie przechodzą przez ściany. Celowo tak zrobione żeby uniknąć przypadkowych ofiar.

Dawg staje nad gniazdem szczuroskoczków. "Wiesz co Dziki, ja bym tam wrzucił szczyptę Brylantyny."

"Jeszcze nie wiem. Mogą się przydać przy robieniu przeprawy przez anomalię elektryczną. Zostaw je tu, zgarniemy je po drodze w tamtą stronę, nie ma co nosić tam i z powrotem. Raczej kawał linki metalowej by się przydał bardziej. To co, wszystko na teraz?" Azot ewidentnie zbiera się do powrotu do bazy. Dawg i Palladyn trochę niezdecydowani, chyba raczej pójdą za nim.

Azot, Palladyn i Dawg ruszają do stalkerbazy, zostawiając waszą dwójkę nad rozgrzebanym gnojownikiem ze złożem jaj szczuroskoczków na dnie.

[skończył się entuzjazm? Pouzupełniałem streszczenie i dodałem listę "Aktualne Wątki", żeby tym, którzy nie pamiętają ułatwić przypomnienie wszystkich niezwiązanych końców, co jest do zrobienia itd.

(najaktualniejsze - do założenia skrytka.) ]

Jaskiń w okolicy nie znasz, poza jedną do której raczej na razie nie będziesz się zapuszczał. Ale chat w Korogodzie pod dostatkiem. Porzucając na razie jamę z jajami szczuroskoczków wyruszacie przez łąki w stronę zabudowań na wschodzie Korogodu. Pogoda, silny wiatr sprawia, że upał nie daje się we znaki.

Wybieracie względnie niezniszczoną chatę... desek z podłogi nie wyrwiesz bo to klepisko, podłoga ziemna, ale pod sufitem równo przyciętymi deskami załatana jest szpara między powałą a ścianą z belek, a za nimi - akurat pod 20cm głęboka, szeroka luka między dachem z blachy, powałą i ścianą chaty. Bez narzędzi wyciągnięcie deski jest sporym problemem, ale lekko podważasz nożem i gwoździe łatwo wychodzą udostępniając elegancką skrytkę.

Dobrze, czas na przegląd plecaka - co zostawiasz w skrytce, czego teraz czy w okolicach Czarnobyla nie będziesz potrzebował, a na wyprawie wgłąb Zony czy pod Mózgozwęglacz - tak? [ patrz Inwentarz ]

Tamara zostawia ze swojego ekwipunku:
- 82 szt 9x19 FMJ do Glocka]
- 3 magazynki Glock 9x19 FMJ 17/17 nab]
- 24szt slugs
- 2 magazynki Makarov 0/8 FMJ
- 9szt amunicji 5.56 do AR15
- 2 racje żywn. z podgrzewaczem chemicznym
- antytoksyna 1szt
- 200g mąki

Cytat z "Panter":

Rzecz pierwsza, gniazdo. Do słoja zebrać kilka próbek, najlepiej po jaju na słoik.

Jest problem: aktualnie nie masz żadnego słoika. Trzeba by znaleźć. Łopaty z resztą też nie.
Myślisz o skrytce pod kamieniem, Tamara cię powstrzymuje: po deszczu takie skrytki są zawsze zalewane przez wodę. Rzeczy, którym woda obojętna można w takie chować. Broń, magazynki, rzeczy przemakalne, rdzewiejące itp - odradza.