Widzę, że w temacie pojawiło się sporo filmów i reklam opisujących bogaty WTF potencjał Japończyków. Jednak niewiele zostało wspomniane o tym, jak cholernie dziwna potrafi być japońska muzyka... I nie mówię tutaj o j-popie i jego kolorowo-kawaii estetyce, tylko o czymś, co z popem niewiele ma wspólnego. Prawdę mówiąc, niewiele ma wspólnego z muzyką w ogóle. Co ja gadam, to nawet nie jest muzyka! To...

JAPANOISE!

W największym skrócie Japanoise to odpowiedź Japończyków na muzykę industrial lat 70. i 80. posunięty do najdalszych możliwych granic - elektroniczne hałasy i gitarowe przestery, dość częste w industrialu, stały się tutaj podstawowym elementem nowego gatunku “muzyki”. Cudzysłowów użyłem jak najbardziej słusznie - w końcu “noise” znaczy po prostu “hałas”, a ten gatunek jest po prostu ogłuszającym, delirycznym hałasem, bez żadnej struktury czy melodii - i Japończycy zostali w tym hałasie mistrzami świata. Dodajmy też ekstremalne koncerty i mamy dawkę WTFu na jakieś dwa tygodnie. Albo i dłużej.

Kilku przedstawicieli gatunku i ich zwyczaje sceniczne:

Hijokaidan - jedna z najstarszych grup tworzących Japanoise, powstała jeszcze w latach 70. Liczba członków waha się od dwóch do czternastu. Wśród scenicznych występów niszczenie sprzętu albo wręcz najbliższego otoczenia, wylewanie na siebie wiader rzygowin, sikanie na siebie nawzajem na scenie, rzucanie śmieci czy jedzenia w siebie nawzajem albo w widownię. Całkowita anarchia, pożegnajcie się z bębenkami usznymi.
http://www.youtube.com/wa...-B0FUY]Fragment

Hanatarash - kolejnych dwóch ♥♥♥♥♥♥♥ z Osaki, którzy tworzyli hałas za pomocą m.in. narzędzi budowlanych. Cudowny opis z Last.fm na temat ich koncertów:
”Hanatarash was notorious for its dangerous live shows. Some of the band’s most infamous shows included Eye cutting a dead cat in half with a machete, strapping a circular saw to his back and almost cutting his leg off, and destroying part of a venue with a backhoe bulldozer by driving it through the back wall and onto the stage.”
Rozpierdolenie klubu w którym się gra za pomocą buldożera, how cool is that?


Tutaj przykładowy występ, niestety bez buldożera (wygląda na to, że z tego legendarnego wydarzenia zachowały się jedynie zdjęcia):
http://www.youtube.com/watch?v=L7p_C9OlN40

Boredoms - zespół rockowy założony przez jednego kolesi z Hanatarash. O ile pierwsze albumy to ostro popierdolony punk rock, na późniejszych albumach poszli Boredomsi w stronę psychodelicznego rocka, który brzmi jak pociąg Shinkansen wzbijający się pionowo w niebo, prosto w stronę słońca. W 2007 i 2008 roku ludzie z zespołu wpadli na pomysł dwóch koncertów pod nazwą “BOADRUM”. Boadrum 77 odbył się w Nowym Jorku, a liczba 77 odnosi się tutaj do 77 perkusji rozmieszczonych w spirali wokół samego zespołu, na którym 77 perkusistów grało jednocześnie. Żeby nie było za mało siódemek, koncert odbył się 7 lipca 2007 roku i trwał 77 minut. 88 Boadrum odbył się 8 sierpnia 2008 w Los Angeles, trwał 88 minut i uczestniczyło w nim 88 perkusistów. Poniżej filmik z 77 Boadrum, absolutnie hipnotyzujący:
http://www.youtube.com/watch?v=Vjk01Wo-aEs

Masonna - solowy projekt pochodzącego z Osaki Yamazaki Maso. Oczywiście ściany hałasu, koncerty bardziej przypominające artystyczny performance. Salta, wywrotki, losowe body slamy nie zważając, czy sobie coś złamie czy nie. Czysta “muzyczna” ekspresja, jakby chciał powiedzieć za Walterem White: I am the Danger. I am the one who knocks
http://www.youtube.com/watch?v=bKuZzR2FknI

Jako mały bonus filmik z koncertu The Incapacitants (czyli dwójka urzędników rządowych katujących syntezatory) w cholernie dziwnej miejscówce gdzieś w japońskiej dziczy z 1991 roku - drzewa, krzaki, opuszczone budynki, a wśród nich niewielka publiczność i instrumenty rozstawione na betonowych blokach. Czysty surrealizm. D:
http://www.youtube.com/watch?v=LSG3m5ujegA