Cytat z "sharpy":

Nie wyciągaj katastrofy z prehistorii. Weź lepiej poszukaj pamięcią złych gier na komputery 16-bitowe.

Sięgam i pamiętam, że czekając na kolejną gierkę z Team 17, Psygnosis, Bullfrog, Microprose, Sierra... nawet i wtedy Activision i Electronic Arts i LucasArts - miałeś pewność, że gra będzie przynajmniej niezła. A ogólnie to wdawali hit za hitem, z nielicznymi wyjątkami. Gniotów było wyjątkowo niewiele i zwykle zdarzały się od jakichś dupnych zabawkowych studiów próbujących ugryźć kawałek rynku minimalnym kosztem. Przy okazji bardzo aktywnie działała demoscena, która też nieraz wypluwała ciekawe gierki.

Nie zgodzę się, było też sporo niegrywalnych gniotów, gier nudnych/średnich i rżnięcia pomysłów. Tylko, tak jak wspomniał Fuma, zostało to zapomniane. Czytuję sobie czasami swoje stare numery Secret Service i widzę, że pełno jest w nich gier ze średnimi i tragicznymi ocenami których bez patrzenia na ten archiwalny kawałek papieru bym nie pamiętał. Przypomnij sobie ile gier dostałeś od kumpli, które leciały w kąt albo do reformatu dyskietki po dwóch-trzech zagraniach. Pewnie to trudne, ale myślę że sporo ich było.

Poza tym mówisz, żeby nie wyciągać prehistorii i wyciągasz okres w którym jeszcze była amiga - a to już "nostalgia era" głównie dla naszego wieku. Akurat gry zaczęto wypuszczać w większych ilościach już po erze czekania na kolejną gierkę Team17, Psygnosis, Bullfrog czy Sierra - czyli po 2000.

PS: Pewność że Psygnosis dobre gry? No proszę cię... ecstatica, destruction derby i na tym się kończą ich dobre gry. Wypuścili jeszcze jakieś przygodówki które nie dorobiły się statusów legendarnych (innocent until caught) oraz pełno wtórnych strzelajek i innych średnich pierdół, wliczając w to pierdyliard edycji lemingów. Oraz cudowny armour-geddon w którego nie byłem w stanie grać bez rozłożonej na kolanach encyklopedii ze sterowaniem. Naciśnij alt-g aby zwolnić hamulec ręczny czołgu a potem ctrl+w żeby zwolnić blokadę wieżyczki, a potem shift-e aby zapalić silnik. Wyglądało to tak jak teraz wygląda ten opensourcowy symulator EU07 którego nikt nie chce kijem tykać, bo skomplikowali go tak że ludzie go instalują, patrzą, i wychodzą do sklepu kupić MSTS.

Cytat:

No i były gry, które okazywały się trochę zbyt hardcorowe dla przeciętnego zjadacza... Kumpel pokazał mi jakiegoś RPG w którego ciupał od ostatniego tygodnia. Prezentuje mapy, i "Całość toczy się w gigantycznej wieży" i pokazuje ekran mapy tej wieży, parę kilometrów nad ziemię, parę kilometrów pod ziemię... "A ja dotychczas zwiedziłem tyle" i pokazuje błyskające kolorem pół parteru.

Czasy się zmieniły i życie nabrało tempa. Nikomu* nie chce się miesiącami siedzieć patrząc na te same kolorowe pikseliki. Potrzebne jest dużo i szybko. Pamiętam jak z jakiś miesiąc przebijałem się przez ogrom świata wizardry 7, żeby potem w ciągu kilku dni przejść zrobioną w 3d ósemkę. Gdyby mnie tak katowała łażeniem jak siódemka, olałbym ją i nie skończył (a teraz popatrz na "kolejne pokolenie" - Rave zaczynał Wiz8 kilka razy i nie kończył.. a to gra tylko na parę dni!). Tak, to się podobno nazywa "przekleństwo casuali" i powoduje, że po powrocie ze szkoły czy pracy można bardziej bezstresowo sobie w coś popykać, zamiast nurzać się w odmęty komplikacji i długości gier na kilka tygodni, tracąc kontakt z rzeczywistością oraz nerwy usiłując po raz tysięczny zabić jakieś potwory albo przeskoczyć kolce przy wieżyczce ze strzelającym potworem i spadającym kamieniem (aka: rick dangerous). Teraz też zrobiły się modne przeglądarkówki, które nie angażują na długo i łatwo się w nie wprowadzić.
Also: gracz nie może się zniechęcić, bo nie kupi naszego nastepnęgo hita - kiedyś kupował "co było" teraz jest większy wybór. Stąd niskie poziomy trudności i takie tam. Przykład: Dirt3, wyścigi samochodowe. Włączam, poziom trudności "casual". Samochód jedzie, na ziemii kreska, samochód sam skręca, sam zwalnia przed zakrętami, wystarczy trzymać "przód" i czasami wciskać kierunki (nieobligatoryjne). Wkurzyłem się, wywaliłem wszystkie ułatwiajki i wspomagania, nowy wyścig, samochód z tylnym napędem, na pierwszym zakręcie - potrójne dachowanie. Wracałem kolejne wspomagania i dalej nie byłem w stanie wygrać, o ba, nawet przejechać jakiejś trasy bez urywania połowy pojazdu. Ostatecznie okazało się, że żeby tak naprawdę grać w grę i cokolwiek odblokować muszę grzecznie wrócić do casuala i popodziwiać widoki...

W sumie nie rozumiem tylko śmierci przygodówek jako gatunku gier. Zastapiły jest crpgi+tpp z wątkami wprzygodowymi+inne hybrydy. Może było za mało akcji.. Tak jak w strategiach turowych, spośród których jest już tylko cywilizacja i paradox interactive trzymane przez grupkę fanatyków których uzbierało się wystarczająco dużo na target group. I to tak uczciwą, że ich gry nawet DRMa czy aktywacji online nie mają...

*(prawie nikomu, ludzie którym się chce nie stanową dobrej grupy marketingowej)

DarkV, dwie uwagi:

Dym/kurz to dalej płaskie przenikające się tekstury.

Nie?

Ogień to dalej płaska animowana tekstura (ewentualnie kilka przesuwających się względem siebie).

Nie, i to chyba już od czasów obliviona?