Muszę przyznać, że Wasze opinie trochę zmieniły moje spojrzenie na sprawę. Co prawda nadal uważam, że to ciekawy sprawdzian... ale czy faktycznie jest to rodzaj testu, jakiemu byłbym, jako autor, skłonny się poddać?

Myślę, że tak naprawdę paradoksalnie - trudniej byłoby napisać tekst na zamówienie poniżej poziomu moich umiejętności, niż taki, który stanowiłby dla mnie wyzwanie. Ten problem trochę naświetlił trahall. Wyzwanie mogę przyjąć, zmierzyć się z nim i osiągnąć sukces, a jeśli nie, to nauczyć się czegoś. Bo to przecież leży po drodze. W końcu chcę się rozwijać jako pisarz. W momencie, kiedy dostaję jakiś absurdalny temat z charakterologicznie niespójnymi bohaterami, pisanie nie ma dla mnie żadnego sensu.

Oczywiście zawsze można odrzucić takie zlecenie, jednak pytanie jaki odsetek potencjalnych klientów przez to tracimy.

Następna istotna sprawa to właśnie dogranie tych szczegółów. Ewentualne konkretne wymagania, które ,jak podejrzewam, mogą ułatwiać życie rysownikom, malarzom, you name it, mogą mocno ograniczyć pole do popisu pisarzom/poetom. Mogłyby wręcz uniemożliwić im wspięcie się na wyżyny umiejętności. Wystarczy, że masz świadomość, że na przykład pewnych zabiegów nie możesz wykorzystać, a tu nagle pojawia się w Twojej głowie myśl podczas pisania, że w tym miejscu idealnie by to pasowało. I masz poczucie, że ten tekst już nie będzie tak dobry, jak mógłby być. Pozostaje niedosyt. I jeszcze jedna sprawa, też już wspomniana: jeśli dostaję dokładny plan fabularny, to gdzie najmocniejsza część prozy, zaskoczenie?

Teraz: gdybym był klientem, a nie autorem, to na pewno powiedziałbym, że na przykład: Chcę opowiadanie o rycerzu polującym na smoki, ale ten rycerz nie ma być jednoznacznie pozytywną postacią. Niech będzie w narracji pierwszoosobowej. Ma być seks, przemoc i dynamiczna akcja.

Z mojego punktu widzenia to i tak już dość szczegółowa instrukcja, a jednak pozostawia sporo wolności autorowi.

Ceny? Trudny temat. To wymaga dużej świadomości zarówno klienta, jak i autora. Pisarz musi napisać komisza tak, jakby to była ostatnia rzecz, jaką napisze w życiu i być uczciwy sam ze sobą i podyktować cenę zgodnie z tą szczerą do bólu oceną: ile trudu włożył w tę pracę i ile czasu tak naprawdę na nią poświęcił. Klient musi zweryfikować czy jego wymagania zostały zaspokojone i wykazać się wyrozumiałością dla trudów autora. Nie jestem zwolennikiem płacenia za markę, więc nieważne czy pisałby to Janusz z osiedla, czy Graham Masterton - liczy się jakość.

Ja popełniam błędy, uczę się, daję wszystko co mam i z mojego punktu widzenia nie mam sobie nic do zarzucenia jako autor. DO MOMENTU PUBLIKACJI. Potem zalewam ten narcyzm opiniami i krytyką. Czy wyjdzie z tego solidna kawa, czy "lura", po tym poznaję co muszę zrobić i nad czym pracować. Gdybym podjął się napisania opowiadania na zamówienie, pewnie z samej zasady nie zszedłbym poniżej 10 tys. wyrazów, czyli plus/minus 20 stron. 300 PLN i uważam, że to atrakcyjna cena. Czyli najprawdopodobniej z naszymi zarobkami i myśleniem, nikt by takiego czegoś nie zamówił. A jakby znalazł się jakiś wariat, któremu spodoba się mój warsztat na tyle... myślę, że mimo wszystko bym się zdecydował, jeśli temat byłby BARDZO atrakcyjny.

Cytat:

Panie Farley, pan to traktuje ogromnie powaznie, widzę c:. Jak by już sie trafilo zamówienie na coś tak zaawansowanego to wtedy bym się zaczeła zastanawiać czy w ogóle się za to zabierać, jak na razie w temacie była mowa o fanficach czyli czymś prostym jak mniemam.

Pan Farley zdecydowanie zbyt dużo rzeczy traktuje ogromnie poważnie ;]

Cytat:

A jeśli charaktery byłyby niespójne i w ogóle wszystko by się kupy nie trzymało to byłaby wina klienta, bo takie właśnie opowiadanie chciał. Jak ktos mi każe rysować fioletowego wilka w żółte cętki to nie mówię, że ma brzydką fursone tylko rysuję i staram sie to chociaz ładnie pocieniować ;3

I bardzo słusznie! Tylko, że Ty tego fioletowego wilka w żółte cętki nadal możesz ładnie narysować ;) Jeśli mam napisać o fioletowym wilku w żółte cętki, to mogę go dobrze opisać... mam nawet oryginalny pomysł! Niech będzie nastolatkiem chodzącym do "high school", ewentualnie zaczynającym "college". Właśnie wstaje rano na lekcje/zajęcia, przegląda się w lustrze w łazience i wtedy ten opis postaci następuje. To by było takie niespodziewane! Nikt jeszcze czegoś takiego nie wymyślił ;] Do klasy/grupy dołącza nowy kolega, który jest "so cuteeee", że on się zakochuje na pierwszej przerwie, za dwa dni uprawiają namiętny seks, a w niedzielę biorą ślub. Oczywiście po drodze następuje cała masa niespotykanych sytuacji związanych z tymi sprawami: rodzice mnie znienawidzą, koledzy mnie pobili, ale chłopak mnie obronił...

No więc... mogę opisać dobrze tego fioletowego wilka... ale jeśli on będzie miał równowagę emocjonalną na poziomie Vaasa Montenegro z Far Cry'a, bo tak chce klient... po ptokach w tym momencie. "Napisz mi ładne opowiadanie, ale bohaterowie mają być ♥♥♥♥♥♥♥♥." No ny dy rydy ;]

Cytat:

Hmrrr chyba, że zrobiłbyś np krótkie nowelki jak Neil Gaiman. Takie na dwie-trzy strony. Wtedy możesz zażądać mniejszej kwoty. Ale z drugiej strony serio... czy chcielibyście czytać opowieści o swojej fursonie napisanej przez kogo innego niż wy sami?

Żartujesz? Właśnie zauważyłeś, że wlokę się z akcją w opowiadaniu. W 3 strony nie zjadłby śniadania u mnie ;]
A tak na poważnie, to na pewno krótkie formy powinienem poćwiczyć.

Ja bym nie chciał czytać o swojej fursonie nawet spod mojego pióra. Ale tu pewnie zależy od tego, kto jaki ma do swojej stosunek. To tak, jakbym w jakiś sposób pisał o sobie. Już mnie otrząsa :|