Liskowic - każdego z nich dało się też uniknąć. Jednak się nie uniknęło i jesteśmy w tym miejscu i w takiej sytuacji.

Korzystając z chwili, ja też napiszę coś od siebie.

List przedstawiał reakcję z którą się zgodziłem. Nie ma teraz sensu roztrząsać, co można było powiedzieć inaczej, co można było usłyszeć - nie wycofam się spod podpisu, choć z perspektywy czasu widzę, że może warto było obrać dłuższą ścieżkę a nie reagować emocjonalnie, tym bardziej, że pewne z poruszonych kwestii dotyczyły mnie w mniejszym stopniu.

Luźnym przemyśleniem na temat sytuacji niech będzie słowo - środek. To jest dokładnie tam, gdzie leży prawda. Dokładnie po środku. Wszyscy mamy rację, każdy ma realne powody do protestu, czy też obrony własnego zdania i czynu. Dlatego właśnie tworzymy strony - ktoś ma inne zdanie i protestuje. I, odrzucając przypadki ekstremalne, każda sytuacja ma twarde fakty i subiektywne odczucia, przez które te fakty wyglądają jaśniej lub ciemniej.

Ze swojej strony - ja zawsze chciałem się kłócić z argumentami, z którymi się nie zgadzam i protestować przeciwko sytuacjom, które mi się nie podobają. Nigdy nie było moim zamiarem obrażanie osób, personalne wjazdy czy twierdzenie, że ktoś jest zły, ma złe intencje czy też jest w jakimś stopniu gorszy tylko przez fakt, że ma inny pogląd czy metodę. We wszystkich rozmowach, które prowadziłem tak z przeciwnikami jak i ze zwolennikami protestu starałem się zachować te standardy i szacunek do innych poglądów. Tak więc - jeśli ktoś poczuł się osobiście urażony moim podpisem pod listem - przepraszam - a za rzeczowe rozmowy na temat - dziękuję.

Cieszę się, że rozmowy w znacznej większości odbyły się bez zbędnego obrzucania się kupą i, mam nadzieję, zakończą się przy piwie albo na większej imprezie, niezależnej od miejsca i czasu.