Gry, w które gram:
- Cultures 2 Bramy Asgardu
- The Elder Scrolls V Skyrim (Khajiit <3)
- Age of Empires III
- War Thunder
- League of Legends (0 skill - gra dla fun'u)
I generalnie 57 innych gier, które są nie używane przeze mnie, bo... tak.

League of Legends i War Thunder tylko. Te dwie gry. Do LoLa najczęściej ktoś mnie zaprasza by zagrać, ale częściej jednak mnie można zobaczyć młucącego w War Thundera. Szukam ludzi lubiących tę grę i szukających towarzyszów do wspólnych lotów.

Ja tak teraz może nie trafię w temat, ale mimo to. Polecę wam grę War Thunder. Wygląda może dla was jak strzelanka obsługiwana myszką i tak jest, ale... to tak naprawdę jest najlepsza gra, jaką dotychczas miałem. I jest ZA DARMO. Co w sumie mnie dziwi, bo taka gra mogłaby być sprzedawana w sklepach i twórcy by mieli tyle forsy, że mogliby trzepać nimi na lewo i prawo i nadal by mieli tyle ile w Luksemburgu za mieszkańca nie liczy PKB.

Ale wracając do tematu. Kochane ogony, futra, łuski, płetwy, kły i gryzonie. Teoretycznie w grze chodzi o dorwanie wroga, zestrzelenia go i zdobycia asysty bądź zestrzelenia. Trafienia i trafienia krytyczne też są naliczane co daje lwy, jednostkę monetarną w grze, oraz punkty rozwoju potrzebne do badania części dla twojego samolotu oraz dla badanego wybranego samolotu. Lwy jest to jednostka monetarna, którą dostajesz za każdy mecz, zestrzelenie, trafienie, zbombardowanie bazy/pojazdów na ziemi/bunkrów/statków. Są jeszcze złote orły. Jednostkę monetarna "premium", którą dostajesz poprzez kupno jej z twoich prawdziwych realnych pieniędzy, ale nie opłaca się to, gdyż za orły kupisz konto premium na określoną ilość dni, które są odliczane nawet gdy nie grasz; możesz kupić przebadane prototypy samolotów, zatem zabawa badania ich i kupowania dla nich części żadna; możesz kupić więcej orłów lub wykorzystać darmowe punkty rozwoju, które nie są darmowe, bo płacisz za nie orłami; możesz robić większe squady i zakładać dywizjony.

W grze jest 5 nacji. USA, Luftwaffe, ZSRR, RAF i Japonia. Każda nacja ma myśliwce, ciężkie myśliwce, bombowce, samoloty szturmujące i w późniejszym okresie czasu odrzutowce. Najczęściej widać samoloty z ZSRR, Luftwaffe i RAFu, potem Amerykańskie, a na rzadziej japońskie. Mimo wszystko polecam japońskie drzewko badań, gdyż samoloty te są często niedoceniane. Radzieckie to samoloty do przechwytywania i niszczenia na miejscu, jednak są z drewna, zatem każdy płomień niszczy je natychmiastowo uniemożliwiając sterowanie. Niemieckie nie są tak silne co radzieckie, jednak bardzo dobrze się wspinając ku górze i są zwinne. RAF, to RAF. Tzw. "pif paf". Tak jak USA są to samoloty do "dogfighting'u", czyli strzelania i robienia dziur w skrzydłach, kadłubie, ogonie i silniku. Najczęściej zobaczycie asysty podczas atakowania swoich celów, zatem należy się pogodzić, bo nazwania kogoś noob'em nie jest dobrym wyjściem. Do tego możesz zostać zestrzelony przez sojusznika, bo przypadkowo lub zostanie sprowokowany, ciebie trafi, bądź krytycznie uszkodzi, a nawet zestrzeli, co podlega karze w lwach i to naprawdę dużej sumie, bo czasem za bombowiec cena dochodzi do 20.000 lwów. Po 2 lub 3 zestrzelenia sojusznika dostaje się bana na określany i mi nieznany czas. Japonia jest na poziomie RAFu i ZSRR, ponieważ niektóre ich samoloty to dogfighter'y, a niektóre to przechwyć i zniszcz. Polecam pomimo opinii Japonię, ma małe drzewko i ma bardzo ciekawe samoloty do zaoferowania.

W grze także występują czołgi, niedawno wprowadzone, lecz tylko dla ZSRR i Niemiec. Dość trudno zniszczyć coś nimi i łatwo stać się celem dla innych, dlatego nie polecam.

W grze są trzy tryby meczów. Tak zwana arcade'ówka, czyli mecz polegający na zniszczeniu wroga, jego baz oraz jednostek naziemnych kontrolowanych przez AI. Można zwycięstwo także uzyskać poprzez zniszczenie jego lotniska co jest naprawdę hardcore'owym wyczynem, lecz opłacającym się gdyż po zniszczeniu lotniska wróg traci szybko punkty i przez to może być łatwa wygrana dla was. Jednakże to raczej robota dla bombowców, zatem warto je ochraniać i niszczyć wrogie bombowce. A bombowce wroga mogą być chronione przez myśliwce zatem kółko się zamyka, bo celem staje się wszystko co masz na wizji czerwone, leci na ciebie, bądź ciebie atakuje. Poza sojusznikami oczywiście. Pamiętajcie, że jest jednak jedna głupia rzecz, która nie zalicza zestrzelenia. Możecie zrobić ram, lub zostać zniszczeni poprzez ram. Nie zalicza do zestrzelenia, a wy tylko tracicie samolot. Japończycy nie mają umiejętności kamikaze, zatem nie są wyjątkiem do w/w zdania. Drugi tryb, to realistyczny, lub wcześniej zwany historycznym. Sterowanie samolotu staje się bardziej realistyczne zatem nie ma mowy o tym, że skoro w arcade'ówce spadając pionowo do ziemi mieliście tylko większą prędkość i trochę pogorszone sterowanie, to i w realistycznym trybie nic Ci się nie stanie jak tak zrobisz. Nie. Tu prędkość większa niż twój samolot może przeżyć dosłownie usuwa sterowanie, wyrywa skrzydła i nawet jest zdolna do zabicia pilota. Zestrzelenie jest łatwiejsze, bo byle pocisk jest w stanie uszkodzić skrzydło zatem i ty i twój wróg to łatwe cele. Jest także mniej graczy i rozłożenie historyczne w mapach i zadaniach. Trzeci tryb, mi nieznany, symulator. Tu warto grać joystickiem, ponieważ tu lot jest o tyle łatwiejszy, co trudniejsze jest wystartowanie. W arcade'ówce zaczynałeś lecąc, w realistycznych zaczynałeś startując, w symulatorze nawet silnika nie masz włączonego. Sam se go odpal i się trudź ze startem, bo to dopiero wyczyn. A zestrzelenie kogoś, to... marzenie.

Po meczu jest podsumowanie. Miejsce, które zająłeś; zestrzelenia; asysty; zniszczone cele naziemne; stracone twoje samoloty i zdobyte punkty rozwoju przeliczane na części do twojego samolotu oraz doliczane w sumie do twojego badanego cuda w drzewku badań. Wygląda to tak:



Ja, jak widać, samemu jestem w stanie zdobyć 1 miejsce co nie jest łatwe i wymaga dni/miesięcy treningu. A dziś Ki-49 (bombowiec) zdobyte ucieszyło mnie, bo mogę zacząć badania nad A6M2. A ten zaś myśliwiec pięknie się komponuje z jego poprzednikiem, A6M2 mod. 11. Ki-45 to ciężki myśliwiec. Jego późniejszy i ostatni krewny, to Ki-102.

Wcześniej, zanim odpalicie tą grę, macie tzw. launcher, tak jak w League of Legends bądź Need For Speed World. Możecie w nim zmienić ustawienia graficzne. Polecam dla słabszych maszyn opcję wspomagania słabszych kart graficznych. Dzięki temu gra jest szybka i nie ma spadku FPSów. Chyba, że ktoś ma za komputer silnik odrzutowca ponaddźwiękowego, to maksymalne ustawienia graficzne będą dobre. Przy wybraniu opcji wspomagania słabszych kart graficznych prawie wszystkie opcje są zablokowane. Prawie, ponieważ jakość naszych maszyn, antyaliasing oraz filtrowanie anizotropowe możecie wybierać, a to powoduje, że wasz samolot i tekstury jego nie wyglądają jak, za przeproszeniem, gówno.

W grze macie także opcji zmiany kamuflażu, nabywanej dla niektórych waszych jednostek po zestrzeleniu lub zniszczeniu ustalonej liczby jednostek. Możecie też dodawać emblematy na swój samolot lub go "obmalować" nimi. W rezultacie mój "książę zachodzącego słońca" wygląda tak:



Podsumowując. Gra jest świetna, polecam ją wszystkim. Serio. Każdemu, kto lubi zręcznościówki, strzelanki i gry wymagając cierpliwości. Być może dołączycie pod moje "skrzydła" i razem podbijemy niebo

Dlatego cierpliwość jest potrzebna. Szansa trafienia zawsze się zwiększa wraz z bardziej zmodernizowanym samolotem, a szansa zestrzelenia z lepszym uzbrojeniem. Jak nie możesz zestrzelić zmieniasz cel. Jak ciebie atakują, to albo uciekasz, albo próbujesz zdjąć inne cele. Jak nikogo nie trafiłeś i zostałeś zestrzelony, nie możesz się denerwować, bo to źle wpływa na nerwy. Trzeba być spokojnym i spróbować innym samolotem bądź w innym meczu. Często nawet z mocno uszkodzonym samolotem można więcej zrobić niż z takim, co dopiero go kupiłeś.