Oglądanie w oryginale zawsze niesie za sobą tę szansę, że pojawi się jakiś nieznany żart językowy, a wtedy widz zostaje bezradny. Gdy w filmie/serialu pojawia się za dużo slangu lub jakiś aktor ma nieznajomy akcent, po prostu tracimy część filmu. A jeśli już miałbym obejrzeć jakiś film drugi raz, tym razem z dubbingiem/napisami/lektorem, to za bardzo zwracałbym uwagę na "ale przecież ta postać powiediała coś innego!".

Na pewno nie lubię dubbingu z powodu takiego, że zawsze znajdzie się postać, której głos kompletnie nie będzie pasował do postaci albo będzie odbiegać od oryginalnego zamysłu filmu. Nie mam nic przeciwko amatorskim wykonanium, ale jeśli prawie wszystko jest doskonałe, to niedoskonałośc rzuca się w oczy jak martwy piksel. Oczywiście zdarzyły się produkcje, w których dubbing mi się bardzo podobał i nie miałem na co narzekać, ale w większości przypadków natrafiam na filmy, w których największym problemem są młode dziewczyny, którym głos podkładają 40-letnie lektorki lub jakieś piszczące dzieci.

Napisy - Uznam, że chodzi o profesjonalne tłumaczenie, a nie jakieś notatniki z neta z literówkami. Ogólnie fajnie, że dają wspaniałą możliwość twórczą, aby jednak tłumaczyć coś bezpośrednio nie martwiąc się o długość wypowiedzi bohatera albo pozwalają tłumaczyć tak, aby było łatwiej zrozumieć. Bardzo pomagają czasem adnotacje bardzko krótko wyjaśniające o co chodzi. Spotykałem się często z wstawianiem w nawias słowa wskazującego, co oznacza dana nazwa własna użyta w filmie. W końcu nie każdy jest obeznany jakie są sieci sklepów w USA. Ale wracamy do problemu, który wymieniłem wyżej: Jeśli jednak umiem dane język, to napisy tylko będą odwracać moją uwagę nieodpowiadającym mi tłumaczeniem. Bo albo utracimy smaczek, albo ktoś powie coś innego niż w filmie. a jak to wykryję to stracę skupienie na filmie.
Oczywiście jest jeszcze jedna ważna rzecz: Film to jednak dźwięk i obraz, a napisy od tego obrazu raczej odciągają. Może i są w filmach sceny, w których podczas dialogów jedyne co widać na ekranie to twarze bohaterów, ale przecież warto czasem przyjrzeć się otoczeniu, tłu, szczegółom świata przedstawionego...

I ostatnia opcja, wybrana przeze mnie w sondzie: Lektor. Jak wspomniałem, gdy coś jest prawie doskonałe, to każdy spadek jakości razi w oczy.. uszy... Lektorzy zawsze trzymają ten sam poziom przez cały film, chociaż z automatu utrudniają nam wczucie się w naturalnośc postaci, bo to lektor tworzy poczucie tego, że tylko oglądasz film, a nie jesteś w filmie. Ale jeśli w 2 minuty przywyknę to tego, że każda postać ma ten sam głos, to nie będę na to zwracać uwagi. Dzięki zagłuszonym oryginalnym dialogom nie będę się czepiać o "ale to było inaczej", bo nie będzie mi dane tego sprawdzić! Lektorzy to takie oglądanie filmu na 80% i chodzenie na łatwiznę, ale filmy nie są w końcu od tego, aby się na nich męczyć