Macie swoje ulubione wiersze? Ja mam ^^

Tygrys

Tygrysie, błysku w gąszczach mroku:
Jakiemuż nieziemskiemu oku
Przyśniło się, że noc rozświetli
Skupiona groza twej symetrii?

Jakaż to otchłań nieb odległa
Ogień w źrenicach twych zażegła?
Czyje to skrzydła, czyje dłonie
Wznieciły to, co w tobie płonie?

Skąd prężna krew, co życie wwierca
W skręcony supeł twego serca?
Czemu w nim straszne tętno bije?
Czyje w tym moce? kunszty czyje?

Jakim to młotem kuł zajadle
Twój mózg, na jakim kładł kowadle
Z jakich palenisk go wyjmował
Cęgami wszechpotężny kowal?

Gdy rój gwiazd ciskał swe włócznie
Na ziemię, łzami wilżąc jutrznię,
Czy się swym dziełem Ten nie strwożył,
Kto Jagnię lecz i ciebie stworzył

Tygrysie, błysku w gąszczach mroku:
W jakim to nieśmiertelnym oku
Śmiał wszcząć się sen, że noc rozświetli
Skupiona groza twej symetrii?


Uwielbiam ten wiersz.. Czuje jakąś wewnętrzną siłę czytając go. Ale do tego powinien być jeszcze dołączony kawałek z pewnej książki:


" Zamknięcie pięknego, stworzonego do życia na wolnośći zwierzęcia w klatce (jakby było jedynie nierozumną bestią) to prawdziwe okrucieńtwo. Ludzi często to robią, nawet samym sobie, choć kraty za którymi żyją nie są ze stali. Ich klatką jest społeczeństwo!
Tygrys Bengalski ma złote futro w czarne pręgi i jest największym przedstawicielm kotów. Ja nazywam ją Torą. To moje ulubione zwierzę w tym zoo. Kiedy zbliżam się do klatki Tora podchodzi bliżej.
Myśli zwierząt nieczęsto udaje się przełożyć na ludzki język, ale my z Torą rozumiemy się. Takich pięknych zwierząt nie powinno się więzić w klatce."


(Nie chwaląc się pisałam z pamięci. Fragment z ulubionej książki znam na pamięc, podobnie jak ulubiony wiersz...).

WOW =o.O= Gratuluje pamięci!!
a mój ulubiony fragment pt,,noc'' :

(1)
życie zgasło...
wtem mrok nastał i nadzieja też zagasła
w mroku nocy bez pomocy tak on powstał
lecz za długo tam nie został...
(2)
błysk w oddali cisza trwa
mały płomyk błękit ma
a z wyglądu jak ma łza co odeszła wraz z nią ja...
(3)
wiszę w mroku
ognik trwa
coraz bliżej niego ja
chce go dotknąć
złapać go
a nie myślę i to błąd...
(4)
język ognia dłoń oplata
niczym jedwab się zaplata
wokół dłoni
ręki też, aż całego oplótł mnie...
(5)
w tym błękicie ognia trwam
lecz tu nagle, błękit zbladł
zaczął parzyć, rany rwać...
(6)
krwawią rany w morzu łez i nadchodzi już mój kres gdyż ten płomień, barwa krwi to jest siła która tkwi
bo ten płomień niszczy sny...
(7)
płomień pryska a ja konam
oczy zamknę jeśli zdołam
oto w ciszy krwawa smuga, tchnienie śmierci, biała dama co odebrać dusze miała ...
nie zdołała dotknąć mnie...
(8)
dusza kona lecz od nowa narodziła się we krwi. oczy kota śmierć się boi i odeszła wraz z nią noc. tak rozstąpił się ten mrok i się począł pierwszy krok ...

nie... on nie jest z pamięci... ja ma sporą sklerozę jeżeli chodzi o takie rzeczy....

Umm.. dlatego, ze wyskakiwal blad i napis, zebym dala "potwierdz" raz jeszcze. Wiec dawalam :/ Mam nadzieje, ze LV usunie dwa pozostale.
A ten wiersz, ktory wyzej przedstawiles jest tez niesamowity ^^ strasznie mi sie podoba. A czyjego autorstwa?

Aww! A kiedy ksiazke wydasz :> albo gdzie mozna poczytac?

(To naprawde Twoje o.O wow, nie wierze Mistrzu, daj mi jakies linki do Twoich dziel!)

No i ja coś tu zamieszczę ze swej niewielkiej weny


Co noc zmagam się z demonami w mej duszy nie dają mi spokój?
męczą mnie przed snem.
Obarczony marzeniami pragnieniami moimi innych ludzi
i co noc męce się
Nie dają mi spać to jak walka z wiatrakami, syzyfowa praca
z góry przegrana.
Moje ciało czuje jak jest wiezieniem mej duszy,
z którego w Jeden sposób morza uciec
Ale zawsze brakowało mi odwagi o krok do zrobienia tego
Więc co mnie, czym na tym ziemskim padole nadzieja??
Ja dawno ją straciłem pytanie,
Na którą i tak nie znajdę odpowiedzi w tym życiu doczesnym.
Jestem tym, czym wy wszyscy nie chcecie się stać dla niektórych
Uosobieniem zła,
Ale to wasze zdanie to wasze to wy mnie takim widzicie
Do was wrogowie i przyjaciele nie mam pretensji ani żalu
Widocznie tak musi być, że jednostka jest nic nie warta
Jest ktoś, kto na mnie czeka za akceptuje takim, jakim jestem
Da mi wytchnienie namiętny pocałunek, który odepchnie cierpienie
Ból niespełnionych marzeń na
wszystkie czasy koji moje skrwawione serce
A ja zamknę powieki z myślą,
że będę wolny po wasze czasy od mych demonów
Które co noc mnie dręczyły

Hej ja też chce no jak można prosić oczywiście mój mail: hepek@epf.pl

oki^^ skoro nalegasz^^ to ci też wysle^^'' za 20min sprawdz skrzynke^^

Nie chwaląc się (no wcale) oryginał znam do połowy. Bardzo lubie ksiazki Amelii Atwater-Rhodes. Lubie wiersze zamieszczane na wstepie i tresc. "Smakoszom" literatury moga sie wydac chlamem.

To takie malo straszne historie o wampirach w kolejnych tomach nawiazujace do milosci. W tomie 3 jest nawet wampir zmieniajacy sie w geparda .


Oprócz wyzej opisanych ksiazek bardzo lubie Sage o Ludziach Lodu, ale wierszy tam nizbyt wiele.

//LV: Proszę, używaj polskich znaczków w postach.

Wow... świetne^^ masz u mnie dużego "+" za głębie i "drugie dno" i za to masz durzy "+" ale są tam drobne rzeczy które mnie "kują" bo w jednym zdaniu powtarzasz kilka razy te same słowo (morze powinno tak być ale mnie to "kuje"), i gdyby było to rymem. Ale i tak jest świetny^^

a tera moja kolej^^ (trochę pesymistyczny ale ja już tak mam^^ )

"4"

bawię śmiercią się wesoły
to dla chwili tej odnowy
podejmuje walkę wciąż...

śmierć się bawi mną wesoła
to po chwili krwi jest droga
on znów przegra walkę tą...

śmierć nadchodzi niewesoła
to jest ma ostatnia droga
znów przegrany idę w bój...

już przy gardle kosa stoi
to jest koniec mojej drogi
jam przegrany padnę tu...

on mnie łapie
śmierć zabija
dusze wbija w morze krwi

lis przy boku zamyślony
obserwuje ciągle mnie

oczy ciężkie
wnet ja śnie

lis wciąż żyje
a ja nie

Świetny wiersz ^^ bardzo mi się podoba Biały Wilku ^^ jest niesamowity, taki ccieepły, głeboki i dający do myślenia

Otter .. to ma sens ale troszkę "schowany" spróbuj podejść do tego trochę bardziej "plastycznie" to na pewno znajdziesz w nim sens^^
A jeżeli chodzi ci o sens... to co powiesz na to...

Lecz biednym będąc
Mamy tylko sny
Wiec rozpostarłam je pod twoje stopy
Wiec lekko stąpaj
By nie zdeptać ich

(koleżanka poprosiła by napisać go pod pewnym rys który teraz "zapewne" wisi na jej ścianie. A ja posunąłem się dalej... napisałem to ale w "moim" języku "Kanak Lang")

Ki kerdehru mekara
Ceri celilura runao
Ketere zoon masera kha vra pusa
Ketere sant leka
Mek bernaseri runao

I czy ktoś widzi w "tym" jakiś sens?? (PS: spróbujcie to szybko przeczytać^^ życzę powodzenia =^.^= Ja umiem go prawie na pamięć i potrafię bardzo szybko go wyrecytować^^ )

Otter... Możliwe.. ale to była prośba znajomej by to napisać koło rys^^ podała mi ten wierszyk i ja miałem do niego zrobić rys... i tak wyszedł http://www.deviantart.com/deviation/17906071/

Biały wilk...
Ja gł. pisze po godzinie 22.00 / 24.00 to jest czas gdy najlepiej się pisze... Popracuj trochę na tym co piszesz i będzie dobrze^^ ale i tak ten pierwszy jest Dobry^^
A tak pisałem na początku...

< 49 >
- jestem lisem
- życie znam
- ale w bólu jestem sam
- choć nie chciałem tak się stało
- i mą drogę skrzyżowało
- z tom co bierze a nie daje
- gdyż mi kosom mierzy karę
- więc z pokorom chylę głowę - <

Ale sie temacik rozwija ><

DO Kanaka- uwielbiam Twoje wiersze i czekam az mi przeslesz reszte ksiazki ^^

Do Bialego WIlka- ten pierwszy wiersz jest swietny ^^ a przynajmniej mnie sie potwornie podoba