Foxia, nie wiesz co czynisz, popytaj lepiej po niektórych a nie twórz debaty publicznej bo zaraz posypią się kamienie. Ja osobiście nic nie mam.

Cytat z "LV":

Rynvord to kiedyś ładnie wyjaśniał.

:3
Powiedzmy że to sposób postrzegania siebie - i tyle. Nic więcej nic mniej. Ja jestem sobą. Za to jak by mnie ktoś spytał co sądze o społeczności therian w ogóle, to powiem szczerze że mam mieszane uczucia. Wolę istnieć samotnie i być po prostu sobą...

Cytat z "Lessie":

czy moglibyśmy poczekać aby sami zainteresowani wyłożyli nam ich poglądy i ideologię?
ale tak dokładniej poproszę...

A co ja mam tutaj wykładać? Już raz pisałem co myślę (teraz nawet nie mogę tego znaleźć). Generalnie o tym że moje poglądy mają jakąś nazwę w ogóle to mi powiedział ktoś stąd, nie pamiętam już kto.
Idea dla mnie opiera się na empatii względem np. kotów (akurat mnie dotyczy) i poczucia jakiejś głebszej więzi z nimi. Nie umiem przejść obojętnie koło kota i tyle w zasadzie. Fakt, że gdzieś tam w głębi panuje przekonanie, że choć cząstka mnie - może kiedyś również - była kotem (widzę tu miejsce na nawiązanie dla religii dalekiego wschodu również, na pewno ich elementów). Ale na pewno nie powiedziałbym że można być w 100% kimś kim się nie jest (tu nawet względy fizyczne brutalnie przemawiają do umysłu).
To jest jak opisywanie siebie, nawyków, charakteru ect. o taki sobie tam "gość z kotem w sercu" jak pisałem, i tyle. Żadna rewelacja.

Za to co do definicji...
Therianie - to co ktoś napisał, uznają się za zwierzęta w ludzkiej skórze. Przy czym, samo uznawanie się to nie jest do końca określenie się "tak jestem wilkiem/kotem/czymkolwiek w ludzkiej skórze", dochodzą jeszcze shifty/przemiany (generalnie nie kupuję tego) i inne względy

Otherkin - wszystko co nie mieści się w kategorii therian, czyli nie żyło nigdy na ziemii. Generalnie nie kupuję tego w ogóle.

Contherian - ludzi którzy nie doznają "shiftów", za to egzystują jako 2 w 1. Ostatnio jednak podniosła się znowu jakaś wrzawa, i powstało to:

Suntherianie - jak wyżej, zero shiftów, egzystencja 2 w 1, ale jako jedna świadomość i osobowość (to czym początkowo ponoć w założeniu miał być contherianin).

Wspominałem że nie lubię definicji i lubię być po prostu sobą?

Cytat z "sharpy":

Problem z therianami jest nie w tym, za kogo uważają siebie, tylko za kogo uważają resztę futrzaków.

Zjawia ci się taki i zaczyna jechać że jesteśmy wszyscy pozerzy, udawacze, dzieciarnia, i że brzydzą go tacy udawacze zwierząt, bo on jest prawdziwym zwierzęciem, ma duszę zwierzęcia a my mu psujemy dobre imię naszym yiffem i fursuitami, i przez nas nikt go nie bierze na poważnie.

Szczerze mówiąc to nie chciałbym takiego therianina nawet znać. Szanuję poglądy innych, ich zainteresowania, w zamian wymagam tylko żeby inni szanowali moje. A theriantropia jako taka? dla mnie w ogóle to jest z definicji dla innych niepoważne i nie spotka się ze zrozumieniem. To jest coś niespotykanego i coś odmiennego. A patrząc na to jak na "sposób na życie" nie widzę konieczności afiszowania się, spotykania z innymi, debatowania etc. To by było jak kółko wzajemnej adoracji - oo, patrzcie jaki jestem wspaniały :/ rzygać mi się chce. Tym bardziej że wcale nie zawsze jest tak fajnie i kolorowo.